Posthumanist Nomadisms across non-Oedipal Spatiality

به عنوان یک دیدگاه معرفت‌شناختی، «کوچ‌نشینی» یک حوزه پژوهشی نوظهور است که تقابل‌پذیری را با انتقادات محیطی، فمینیسم، پسااستعمار، مطالعات مهاجرت، و ترجمه ارائه می‌کند. بسیاری از مطالعاتی که از احکام عشایری برای خواندن متون و پدیده‌های فرهنگی استفاده می‌کنند، به‌عنوان مقاله‌های جداگانه در مجلات دانشگاهی یا به‌عنوان فصل‌های منفرد در کتاب‌هایی پراکنده شده‌اند که در آن‌ها تمرکز اصلی بر حوزه‌های متقاطع است. تعداد کمی از نشریات طولانی تنها بر پیامدهای کوچ نشینی تمرکز می کنند. کوچ نشینی های پساانسان در سراسر فضایی غیر ادیپی این خلاء را پر می کند.

پانزده فصل در این جلد به بررسی امکانات ارائه شده توسط دیدگاه عشایری برای کشف طیف وسیعی از متون ادبی و فرهنگی می پردازد. در سه بخش، \"مجموعه‌های عشایری\" \"نقشه‌نگاری‌های غیر ادیپی\" و \"مونتاژهای فضا-زمان\" سازمان‌دهی شده‌اند که به عنوان یک بخش برای نفی جذب به درون قلمرو مستقل عمل می‌کنند. این بخش ها تلاشی برای ادغام روح عشایری در محوطه های جداگانه نیستند. در عوض، آنها گروه‌هایی از جنگجویان هستند که خشونت حیوان شکار شده را به کار می‌گیرند، انسان‌ها را از انسانیت خارج می‌کنند، و دیگران را زمین‌گیر می‌کنند. فصل‌ها در مکالمه‌های چندصدایی دائمی با روایت‌هایی هستند که در آب و هوای متلاطم فضاهای گذرای جهانی کمپ می‌کنند. آن‌ها زمینه‌های واقعی یا فکری معرفت‌شناسی عشایری بینابینی/ریزوماتیک را به‌عنوان مقاومت سیاسی در برابر شیوه‌های حذف‌کننده دنیایی به‌شدت سیم‌کشی شده منشور می‌کنند.

این کتاب برای دانشجویان فوق‌لیسانس، محققان و اساتید در بخش‌های دانشگاه جذاب خواهد بود. ادبیات، مطالعات ادبی و فرهنگی تطبیقی. محققان جامعه‌شناسی، انسان‌شناسی فرهنگی، مطالعات جنسیتی، و مطالعات مهاجرت نیز مطالبی را پیدا خواهند کرد که برای رویکردهای در حال گسترش موجود در حوزه‌های خود قابل استفاده هستند.

As an epistemological perspective, 'nomadism' is an emerging field of scholarship, offering intersectionality with eco-criticism, feminism, post-colonialism, migration studies, and translation. Much of the scholarship that uses the precepts of nomadism to read cultural texts and phenomena is scattered as separate articles in academic journals or as single chapters in books wherein the primary focus is the intersectional fields. Few book-length publications solely focus on the ramifications of nomadism; Posthumanist Nomadisms across non-Oedipal Spatiality fills that void.

The fifteen chapters in this volume explore the possibilities offered by the nomadic perspective to explore a wide range of literary and cultural texts; organized into three sections, "Nomadic Assemblages," "Non-Oedipal Cartographies", and "Space-Time Montages", that work as one to negate absorption into the interiority of sovereign territory. These sections are not an attempt at corralling the nomadic spirit into separate enclosures; instead, they are bands of warriors that operate the violence of the hunted animal, dehumanized human others, and earth others. The chapters are in constant multi-vocal conversations with narratives that camp on the turbulent weathers of global transitory spaces. They charter real or intellectual turfs of interstitial/rhizomatic nomadic epistemologies as political resistance to the exclusionary practices of a violently wired world.

This book will appeal to post-graduate students, researchers, and faculty in the departments of literature, comparative literary and cultural studies. Researchers in sociology, cultural anthropology, gender studies, and migration studies will also find the material applicable to the expanding approaches available in their fields.