دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: مردم نگاری ویرایش: نویسندگان: Robert Oliver Beahrs سری: ناشر: University of California سال نشر: 2014 تعداد صفحات: 194 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 33 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Post-Soviet Tuvan Throat-Singing ( Xöömei ) and the Circulation of Nomadic Sensibility به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آواز گلوگاهی تووان پس از شوروی (Xöömei) و گردش حس عشایری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
شیوه های آواز گوتورال در منطقه سایان-آلتای در جنوب مرکزی سیبری از نظر تاریخی دارای ویژگی های "عشایری" مرتبط با گروه های جمعیتی بومی این منطقه است. همانطور که این شیوه های آوازخوانی در یک ژانر از موسیقی محلی ملی برای تانو تووا (1921-1944) و جمهوری سوسیالیستی خودمختار شوروی تووان (1961-1991) گنجانده شد - و سپس به عنوان محور اصلی یک ژانر عجیب و غریب از موسیقی جهانی - xöömei دوباره فرموله شد. گلوخوانی با نگرشهای متناقض نسبت به ویژگیهای ظاهراً عشایری شکل گرفت، که در زمانهای مختلف، به دلایل متعدد، توسط بازیگران و گروههای ذینفع محلی و جهانی ضروری شده است. در دوران پس از اتحاد جماهیر شوروی، xöömeizhi (خوانندههای چیره دست) از جمهوری تووا (اکنون بخشی از روسیه) احساس احیا شده عشایری را از طریق شیوههای آواز خوومی بیان میکنند، که هم به عنوان یک ایدئولوژی و هم به عنوان یک تمایل برای موسیقی سنتی تووان عمل میکند. . xöömeizhi پس از شوروی، با استفاده از استفاده انتخابی از تاریخ، حافظه فرهنگی و محیطهای طبیعی، یک حساسیت عشایری را ایجاد میکند که در موسیقی و فعالیتهای صداسازی تجسم مییابد، در مبادلات بین فرهنگی پیشزمینه میشود، و به عنوان یک گرایش اجتماعی در گردش است.
Guttural singing practices in the Sayan-Altai region of south-central Siberia have been historically framed as possessing “nomadic” qualities linked with pastoral population groups indigenous to the region. As these singing practices were incorporated into a genre of national folk music for Tannu Tuva (1921-1944) and the Tuvan Autonomous Soviet Socialist Republic (1961-1991)— and then later reformulated as the centerpiece of an exotic genre of world music — xöömei throat-singing was shaped by contradictory attitudes towards its purportedly nomadic characteristics, which have been essentialized at various times, for multiple reasons, by local and global actors and interest groups. In the post-Soviet era, xöömeizhi (master throat-singers) from the Tuva Republic (now part of Russia) express a revitalized nomadic sensibility through xöömei singing practices, which has come to operate both as an ideology and a disposition for Tuvan traditional music. Drawing on a selective use of history, cultural memory, and natural environments, post-Soviet xöömeizhi construct a nomadic sensibility that is embodied in music and sound-making activities, foregrounded in intercultural exchanges, and circulated as a social disposition.