دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 1 نویسندگان: Catherine Turon (auth.), A. Heck, F. Caputo (eds.) سری: Astrophysics and Space Science Library 237 ISBN (شابک) : 9789401059909, 9789401147347 ناشر: Springer Netherlands سال نشر: 1999 تعداد صفحات: 288 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 12 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب شمع کیهانی پس از هیپارکوس: ستاره شناسی، مشاهدات و تکنیک ها، گرانش کلاسیک و کوانتومی، نظریه نسبیت
در صورت تبدیل فایل کتاب Post-Hipparcos Cosmic Candles به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شمع کیهانی پس از هیپارکوس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ماه مه 1976، زمانی که یکی از ما برای سخنرانی در مورد روشهای تعیین فاصله (هک 1978) به طور موقت با رصدخانه استراسبورگ همراه بودیم، پیر لاکروت - در آن زمان در آخرین سالی که بهعنوان مدیر آنجا بود - مدام درخواست کرد درباره پروژهای که داشت نظر بدهد. چند سالی بود که او را گرامی می داشت و به بازدیدکنندگان و همکارانش ارائه می کرد: یک ماهواره نجومی. اقناع و پشتکار او مورد حمایت جامعه علمی، آژانس فضایی فرانسه CNES و آژانس فضایی اروپا (ESA) قرار گرفت: ماهواره Hipparcos متولد شد. مناسب بود که لاکروت پس از بازنشستگی به اندازه کافی عمر کرد تا در مراسم راه اندازی مولود فکری خود در سال 1989 شرکت کند و شاهد عملیاتی شدن موفقیت آمیز آن بود. او می دانست که با این حال از انجام این ماموریت طولانی و بلندپروازانه لذت نخواهد برد (او در 14 ژانویه 1993، چند روز قبل از رسیدن به سن 87 سالگی درگذشت). در ماه مه 1997، در محیط معتبر San Giorgio:Maggiore در ونیز، ESA سمپوزیومی را برای بزرگداشت ارائه کاتالوگ های Hipparcos و Tycho ترتیب داد. آن کنفرانس همچنین نشان دهنده انتشار مجدد اولین نتایج علمی بر اساس حداقل بخشی از داده های هیپارکوس بود. یک جلد دادرسی چشمگیر (بتریک 1997) از بیش از نهصد صفحه، که تقریباً دویست مقاله را گردآوری میکند، شواهدی از مطالعات متعدد در حال انجام، علاوه بر مقالاتی که در مجلات کلاسیک ظاهر میشوند، ارائه میدهد. وب سایت ESA Hipparcos که به خوبی نگهداری می شود (http://astro. estec. esa.
In May 1976, when one of us was temporarily associated with Stras bourg Observatory for lecturing on distance determination methods (Heck 1978), Pierre Lacroute - then in his last year as Director there - mod estly requested comments on a project he had been cherishing for quite a few years, and which he had been presenting to visitors and colleagues: an astrometric satellite. His persuasiveness and persistence won support from the scientific com munity, from the French space agency CNES and from the European Space Agency (ESA): the Hipparcos satellite was born. It was fitting that Lacroute lived long enough after his retirement to attend the launch of his brainchild in 1989 and to see it successfully operational. He knew however he would not enjoy the completion of this long and ambitious mission (he passed away on 14 January 1993, a few days before reaching the age of 87). In May 1997, in the prestigious setting of San Giorgio :Maggiore in Venice, ESA organized a symposium celebrating the presentation of the Hipparcos and Tycho catalogues. That conference signalled also the re lease of the first scientific results based at least partially on Hipparcos data. An impressive proceedings volume (Battrick 1997) of more than nine hundred pages, gathering together almost two hundred contributions, gave evidence of numerous studies in progress, in addition to papers starting to appear in the classical journals. The well-maintained ESA Hipparcos web site (http://astro. estec. esa.
Front Matter....Pages i-ix
Hipparcos: A New Basis for Calibrating Distance Indicators....Pages 1-16
Distance Determination with Cepheid Variables....Pages 17-35
Absolute Magnitudes Derived Using the Statistical Parallax Method....Pages 37-52
The RR Lyrae Distance Scale....Pages 53-73
Mira Distances and Their Use....Pages 75-87
Distances and Ages of Globular Clusters Using Hipparcos Parallaxes of Local Subdwarfs....Pages 89-110
Globular Cluster Distance Determinations....Pages 111-124
The Distances of the Magellanic Clouds....Pages 125-144
Helium Core Flash and TIP of The Red Giant Branch Distances....Pages 145-160
Distances from the Planetary Nebulae Luminosity Function....Pages 161-180
Distances from Surface Brightness Fluctuations....Pages 181-202
Distances from the Correlation Between Galaxy Luminosities and Rotation Rates....Pages 203-223
Distance Scale from Supernovae....Pages 225-245
The Contribution of Microlensing Surveys to the Distance Scale....Pages 247-268
Stellar Evolution and Standard Candles....Pages 269-284