Possibility, Necessity, and Existence: Abbagnano and His Predecessors

در این تحلیل تاریخی سیستماتیک، نینو لانژولی بر یک موضوع کلیدی فلسفی، یعنی امکان، تمرکز می کند، همانطور که از طریق اندیشه فیلسوف ایتالیایی نیکولا آباگنانو شکسته می شود. Langiulli تلاش Abbagnano برای بالا بردن امکان به سطحی از اهمیت اولیه را بررسی می کند و درک او از وجود را بررسی می کند. با انجام این کار، نویسنده شرح و استدلالی پایدار با شرح امکان در متفکران اصلی سنت غربی - افلاطون، ارسطو، کانت، و کی یرکگور ارائه می دهد. او همچنین در مورد فیلسوفانی مانند دیودوروس کرونوس، ویلیام اوکام، اسپینوزا، هابز و هگل و همچنین منطق‌دانانی مانند دمورگان و بول اظهارنظرهای مناسبی می‌کند.

نیکولا آبگنانو، که در سال 1990 درگذشت، اخیراً آمده است. به عنوان معلم تأثیرگذار نویسنده اومبرتو اکو مورد توجه عموم مردم قرار گرفت. به گفته لانگیولی، آبگنانو، خالق فرهنگ لغت فلسفه و نویسنده تاریخچه فلسفه غرب چند جلدی، تنها فیلسوفی بود که استدلال کرد «بودن ممکن شدن است».

حتی اگرچه مفهوم احتمال و رشته آمار مبتنی بر مفهوم امکان است، فیلسوفان در طول تاریخ با مشکل تعریف آن دست و پنجه نرم کرده‌اند. برخی امکان را مفهومی توخالی، خالی از واقعیت، و برخی دیگر به عنوان مفاهیمی که در مقابل آن هستند، قابل تقلیل به فعلیت یا ضرورت می دانند. لانژولی به تحلیل و مناظره برخورد آباگنانو از ضرورت به عنوان ثانویه نسبت به امکان می پردازد و به گفتگوی فیلسوف با پیشینیان خود و همچنین معاصران اروپایی و آمریکایی خود می پردازد.

In this systematic historical analysis, Nino Langiulli focuses on a key philosophical issue, possibility, as it is refracted through the thought of the Italian philosopher Nicola Abbagnano. Langiulli examines Abbagnano's attempt to raise possibility to a level of prime importance and investigates his understanding of existence. In so doing, the author offers a sustained exposition of and argument with the account of possibility in the major thinkers of the Western tradition—Plato, Aristotle, Kant, and Kierkegaard. He also makes pertinent comments on such philosophers as Diodorus Cronus, William of Ockham, Spinoza, Hobbes, and Hegel, as well as such logicians as DeMorgan and Boole.

Nicola Abbagnano, who died in 1990, recently came to the attention of the general public as an influential teacher of author Umberto Eco. Creator of a dictionary of philosophy and author of a multiple-volume history of Western philosophy, Abbagnano was the only philosopher, according to Langiulli, to argue that "to be is to be possible."

Even though the concept of probability and the discipline of statistics are grounded in the concept of possibility, philosophers throughout history have grappled with the problem of defining it. Possibility has been viewed by some as an empty concept, devoid of reality, and by others as reducible to actuality or necessity—concepts which are opposite to it. Langiulli analyzes and debates Abbagnano's treatment of necessity as secondary to possibility, and he addresses the philosopher's conversation with his predecessors as well as his European and American contemporaries.