دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Portrait du colonisé, précédé du portrait du colonisateur ...
دانلود کتاب پرتره استعمار شده، قبل از پرتره استعمارگر...
مشخصات کتاب
Portrait du colonisé, précédé du portrait du colonisateur ...
دسته بندی: تاریخ ویرایش: نویسندگان: Memmi. Albert سری: Petite Bibliothèque Payot 212 ناشر: Payot سال نشر: 1973 تعداد صفحات: 0 زبان: French فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 220 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 42,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Portrait du colonisé, précédé du portrait du colonisateur ... به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پرتره استعمار شده، قبل از پرتره استعمارگر... نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب پرتره استعمار شده، قبل از پرتره استعمارگر...
پرتره مستعمرات قبل از پرتره استعمارگر مقاله ای از نویسنده فرانسوی-تونسی آلبرت ممی است که در مه 1957 توسط کورئا (بوشه/شاستل) و با مقدمه ژان پل سارتر منتشر شد.\r\n\r\nدر آلبرت ممی با توجه به تجربه شخصی خود به عنوان یک تونسی با مذهب یهودی یا یک یهودی تونسی، با شناخت استعمارگران - در «پرتره مستعمرات» و قبل از «پرتره استعمارگر» نشان داد که استعمارگران و استعمارگران در یک وابستگی متقابل دائمی ثبت شده اند که به سیستم استعماری پیوند خورده است، که فقط در رابطه با یکدیگر قابل تعریف هستند. همان واقعیت است.\r\nپرتره استعمارگر\r\n\r\nبرای ممی، هر \"استعمارگر\"، \"سفید مرد کوچک\" مانند استعمارگر "خوش نیت" فقط می تواند ممتاز باشد. یکی، هر چند نسبتا، در مقایسه با بومیان. بنابراین او به واسطه امتیازات غیر مشروع خود همیشه در موقعیت «غاصب» قرار داشت و آن را به خوبی می دانست. از این رو، از یک سو، وجدان بدی که در «مرد چپ» به اوج خود می رسد، از تناقضاتش پاره می شود، نمی تواند خود را در برابر نظام استعماری قرار دهد و از آن راحت است خواسته‌های ملی‌گرایانه استعمار شدگان و به خوبی می‌دانستند که پس از استقلال جایگاه خود را نخواهد داشت. از سوی دیگر، تحقیر خود را نیز به همراه دارد، با داشتن احساسی مانند حمل یک حد وسطی که با نظام استعماری همراه است، که استعمارگر را تشویق می‌کند تا بر میهن‌پرستی فرضی‌اش و اعتبار کلان شهر تکیه کند تا خود را توجیه کند. چشم ها؛ مطابق با آنچه که ممی «عجیب نرو» می‌نامد، او همچنین به کلیشه‌های نژادپرستانه متوسل می‌شود که همگی رمز و رازهایی با هدف طبیعی‌سازی ظلم و ایجاد موانع غیرقابل حرکت بین نژادها هستند. با انجام این کار، او تمایلات "فاشیزه کننده" را نشان می دهد که خطر آلوده کردن "کلان شهرها" را دارد.\r\nپرتره استعمار شده\r\nA. ممی در این پرتره دید استعمار شده توسط "استعمارگر" را تحلیل می کند که پرتره ای رازآلود می سازد. مستعمره‌شدگان، محروم از همه حقوق، دائماً در معرض آن‌ها قرار می‌گیرند، تحقیر می‌شوند و در یک وضعیت محرومیت دائمی قرار دارند و اغلب مجبور می‌شوند خود را با آینه‌ای که در برابر خود قرار داده‌اند، تطبیق دهند. برخی از مردم سعی می کنند خود را جذب کنند، و بنابراین "خود را از نظر فرهنگی بیگانه کنند"، اما این یکسان سازی که توسط استعمارگر رد می شود، فقط یک سراب است. بنابراین شورش اجتناب ناپذیر می شود. برای اطمینان از انسجام جنبش شورش، نخبگان مستعمره‌شده اغلب به «ارزش‌های امن» قهقرایی سنت، خانواده و حتی بیشتر از آن، مذهب، که با دستیابی به استقلال مملو از خطر است، ختم می‌شوند.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Portrait du Colonisé précédé de Portrait du Colonisateur est un essai de l\'écrivain franco-tunisien Albert Memmi, publié en mai 1957 chez Corrêa (Buchet/Chastel) et préfacé par Jean-Paul Sartre.\r\n\r\nÀ la lumière de son expérience personnelle de Tunisien de confession juive ou de juif tunisien, ayant donc connu les colonisateurs –, Albert Memmi a montré dans son \"Portrait du colonisé\" précédé du \"Portrait du colonisateur\" que les colonisés et colonisateurs étaient inscrits dans une perpétuelle interdépendance, liée au système colonial, ne pouvant se définir que les uns par rapport aux autres.\r\n\r\nCet essai est constitué de deux parties, étroitement liées, s\'agissant des deux faces d\'une même réalité.\r\nPortrait du Colonisateur\r\n\r\nPour Memmi, tout \"colonisateur\", le \"petit Blanc\" comme le colon « de bonne volonté », ne peut être qu\'un privilégié, fût-ce relativement, par rapport aux indigènes. Il était ainsi toujours, dans une posture d\'« usurpateur » par ses privilèges non légitimes, et le savait bien. D\'où, d\'une part, une mauvaise conscience, qui atteint son paroxysme chez l\'\"homme de gauche\", déchiré par ses contradictions, ne comment se situer face au système colonial, étant mal à l\'aise par rapport aux revendications nationalistes des colonisés, et sachant pertinemment qu\'il n\'aura pas davantage sa place après l\'indépendance. Il porte aussi d\'autre part, un mépris de soi, ayant le sentiment de porter une médiocrité consubstantielle au système colonial, qui incite le colonialiste à s\'appuyer sur son prétendu patriotisme et sur le prestige de la métropole pour essayer de se justifier à ses propres yeux ; conformément à ce que Memmi appelle le « complexe de Néron », il recourt aussi à tous les stéréotypes racistes, qui sont autant de mystifications visant à naturaliser l\'oppression et à dresser des barrières inamovibles entre les races. Ce faisant, il manifeste des tendances \"fascisantes\", qui risquent de contaminer les \"métropolitains\".\r\nPortrait du Colonisé\r\nA. Memmi analyse dans ce portait, la vision du colonisé par le \"colonialiste\" qui en fait un portrait mystificateur. Le colonisé, dépourvu de tout droit, y est constamment soumis, humilié et en état permanent de carence, étant souvent amené à se conformer au miroir qui lui est tendu. Certains tentent bien de s\'assimiler, et donc de \"s\'aliéner culturellement\", mais l\'assimilation étant refusée par le colonisateur, n\'est qu\'un mirage. La révolte en devient donc inévitable. Pour assurer la cohésion du mouvement de révolte, l\'élite des colonisés en arrive souvent à affirmer les « valeurs refuges », régressives, que sont la tradition, la famille et, plus encore, la religion, ce qui est lourd de dangers, une fois l\'indépendance obtenue.
