Porphyry’s Place in the Neoplatonic Tradition: A Study in Post-Plotinian Neoplatonism

این کتاب نسخه کمی اصلاح‌شده از پایان‌نامه‌ای است که در سال 1972 در دانشگاه هال ارائه شد. من به خوبی متوجه کمبودهای سبک، ارائه و مطالبی هستم که این شامل می‌شود. این عنوان حاکی از نکته پایانی تری است که من در برخورد با پورفیری در نظر داشتم. با این حال، در بازتاب، برای بیان هدف کلی پرسش های من مناسب ترین به نظر می رسید. ارزیابی جامع‌تر از پورفیری تنها پس از تکمیل چند کار اساسی‌تر می‌تواند به دست آید. نسخه‌ای از قطعات فلسفی او، که اکنون توجه خود را به آن معطوف کرده‌ام، پیش‌نیاز است. البته برای همه کسانی که در مورد افلاطونیسم نو نوشته اند بسیار کم است. من به ویژه مدیون پروفسور ویلی تیلر هستم که تحت راهنمایی او در برن تحصیل کردم. گفت‌وگو با او همیشه به جهت‌گیری‌های جدیدی منجر می‌شد و من دائماً از وسعت دانش او تحریک می‌شدم. همچنین باید از پروفسور A. H. Armstrong تشکر کنم که دائماً من را تشویق می کند و به من کمک می کند تا عمیق تر به تعدادی از مشکلات نگاه کنم. استقبال نیز نقد مفصلی از قسمت دوم توسط دکتر R. T. Wallis بود. انتقادها و توصیه های آنها همیشه رعایت نشده است و مسئولیت ایرادات و ضعف های این کتاب بر عهده خودم است.

This book is a slightly emended version of a dissertation presented at the University of Hull in 1972. I realise only too well the deficiencies of style, presentation and material which this involves. The title implies a more final note than I had intended in my treatment of Porphyry. On reflexion, however, it seemed the most suited to convey the general purpose of my enquiries. A more rounded assessment of Porphyry can come only after some more basic work has been completed. An edition of his philosophical fragments, to which I am now turning my attention, is a prerequisite. lowe, of course, a great deal to all those who have written on Neo­ platonism. I am particularly indebted to Prof. Willy Theiler under whose guidance I studied in Bern. Conversation with him always resulted in new directions of enquiry and I was constantly stimulated by his breadth of knowledge. I must also thank Prof. A. H. Armstrong who has constantly encouraged me and helped me to look more deeply into a number of problems. Welcome, too, was a detailed criticism of Part Two by Dr. R. T. Wallis. Their criticism and advice have not always been followed and the responsibility for the faults and weak­ nesses of this book rests on myself.