Polymer Blends and Composites

نیاز به نوشتن یک مونوگراف در مورد ترکیبات و کامپوزیت های پلیمری در طول ارائه مطالبی در مورد این موضوع به کلاس پلیمرهای پیشرفته ما آشکار شد. اگرچه سیل تحقیقات مهم در این زمینه در دهه گذشته منجر به سمپوزیوم ها، مجموعه های ویرایش شده مقالات، بررسی ها، مشارکت در مجلات علمی و ثبت اختراع شده است، ظاهراً هیچ ارائه سازمان یافته ای در قالب کتاب ارائه نشده است. به روشی نزدیک، انگیزه قوی دیگری برای نوشتن این تک نگاری از برنامه های تحقیقاتی ما در مرکز تحقیقات مواد در دانشگاه لیهای پدید آمد. به عنوان بخشی از این تلاش، ما به طور طبیعی صدها مرجع را گردآوری کرده بودیم و با بسیاری از رهبران در زمینه تحقیقات ترکیبی و ترکیبی آشنا شدیم. شاید مهمترین مفهومی که بارها و بارها بر آن تاکید شده این است که مواد مهندسی به دلیل پیچیدگی آنها مفید هستند، نه علیرغم آن. مخلوط ها و کامپوزیت ها سفت می شوند زیرا حالت های زیادی از مقاومت در برابر شکست در دسترس است. اگرچه توصیف چنین فرآیندهای چند مکانیزمی با یک نظریه یکپارچه دشوار است. ما توسعه های موجود را در کنار بخش های تجربی ارائه کرده ایم. این استدلال ها تا حدودی شبیه بحث کلاسیک رزونانس در شیمی آلی است، جایی که ساختارهای مولکولی با در دسترس قرار گرفتن پیکربندی های الکترونیکی بیشتر، پایداری خود را افزایش می دهند.

The need for writing a monograph on polymer blends and composites became apparent during presentation of material on this subject to our advanced polymers class. Although the flood of important research in this area in the past decade has resulted in many symposia, edited collections of papers, reviews, contributions to scientific journals, and patents, apparently no organized presentation in book form has been forthcoming. In a closely connected way, another strong impetus for writing this monograph arose out of our research programs in the Materials Research Center at Lehigh University. As part of this effort, we had naturally compiled hundreds of references and become acquainted with many leaders in the field of blend and composite research. Perhaps the most important concept stressed over and over again is that engineering materials are useful because of their complexity, not in spite of it. Blends and composites are toughened because many modes of resistance to failure are available. Although such multimechanism processes are diffi­ cult to describe with a unified theory. we have presented available develop­ ments in juxtaposition with the experimental portions. The arguments somewhat resemble the classical discussion of resonance in organic chemistry, where molecular structures increase in stability as more electronic configura­ tions become available.