Polyandry and Wife-Selling in Qing Dynasty China: Survival Strategies and Judicial Interventions

این کتاب مطالعه ای است در مورد چند اندری، همسرفروشی و انواع شیوه های مرتبط در چین در دوران سلسله چینگ (1644-1912). متیو سامر با تجزیه و تحلیل بیش از 1200 پرونده حقوقی از آرشیو دادگاه های محلی و مرکزی، کارکردهای ازدواج، جنسیت و تولیدمثل را در راهبردهای بقای فقرای روستایی در شرایط ازدحام جمعیت، بدتر شدن نسبت جنسیتی و کوچک شدن اندازه مزرعه بررسی می کند. پلیاندری و همسرفروشی دو طرف طیفی از استراتژی ها را نشان می دادند. در یک انتها، پلی اندری وسیله ای برای حفظ خانواده با گسترش آن بود. یک زن در ازای کمک او به خانواده اش شوهر دوم می آورد. در مقابل، فروش همسر وسیله ای برای زنده ماندن از طریق از هم پاشیدن خانواده بود: شوهر یک تزریق اضطراری پول نقد را تامین می کرد در حالی که همسرش از فقر فرار می کرد و شروعی تازه با مرد دیگری تضمین می کرد.

حتی با وجود قانون چینگ. سامر نشان می دهد که چگونه قضات متهم به تبلیغ و اجرای دیدگاه بنیادگرایانه کنفوسیوس از عفت زنان سعی کردند با واقعیت اجتماعی خود در مواجهه با فقر دلهره آور کنار بیایند. این تضاد هم عملگرایی قضاوت معمول و هم ماهیت ناکارآمد فزاینده دولت سلسله را در مواجهه با بحران اجتماعی فزاینده روشن می کند. سامر با تمرکز بر فقرای روستایی و تجارب زنان و مردان، جایگزینی برای الگوهای استاندارد تاریخ زنان ارائه می‌کند که مدت‌هاست بر پژوهش‌های جنسی و جنسیت در چین اواخر امپراتوری مسلط بوده است.

This book is a study of polyandry, wife-selling, and a variety of related practices in China during the Qing dynasty (1644-1912). By analyzing over 1200 legal cases from local and central court archives, Matthew Sommer explores the functions played by marriage, sex, and reproduction in the survival strategies of the rural poor under conditions of overpopulation, worsening sex ratios, and shrinking farm sizes. Polyandry and wife-selling represented opposite ends of a spectrum of strategies. At one end, polyandry was a means to keep the family together by expanding it. A woman would bring in a second husband in exchange for his help supporting her family. In contrast, wife sale was a means to survive by breaking up a family: a husband would secure an emergency infusion of cash while his wife would escape poverty and secure a fresh start with another man.

Even though Qing law prohibited both practices under the rubric “illicit sexual relations,” Sommer shows how magistrates charged with propagating and enforcing a fundamentalist Confucian vision of female chastity tried to cope with their social reality in the face of daunting poverty. This contradiction illuminates both the pragmatism of routine adjudication and the increasingly dysfunctional nature of the dynastic state in the face of mounting social crisis. By casting a spotlight on the rural poor and the experiences of both men and women, Sommer provides an alternative to the standard paradigms of women’s history that have long dominated scholarship on gender and sexuality in late imperial China.