Politisierung der Kunst: Avantgarde und US-Kunstwelt

آوانگاردهای اوایل قرن بیستم، همانطور که ادعا می‌شود، تمام نشدند یا حتی شکست خوردند. اگرچه دیکتاتوری ناسیونال سوسیالیست آوانگارد را در آلمان نابود کرده بود، اما موجی از مهاجرت را نیز به راه انداخت. بسیاری از ستمدیدگان به ایالات متحده رفتند و در آنجا دنیای هنر را آوانگارد کردند. این امکان را برای نسل‌های بعدی فراهم کرد که پروژه‌ای را که در اروپا ناتمام مانده بود ادامه دهند.

والتر بنجامین اصطلاح «سیاسی‌سازی هنر» را برای تلاش‌های آوانگاردیست‌هایی که مخالف «زیبایی‌سازی سیاست» بودند، ابداع کرد. ". از منظر هنری- جامعه شناختی نشان داده شده است که این بذر در مراکز فرهنگی ایالات متحده آمریکا جوانه زده است. جنبش های هنری در کالیفرنیا و نیویورک انگیزه آوانگارد را برای تغییر کارکرد هنر در جامعه به دست گرفتند. در ارتباط با تعهدات اجتماعی، آنها به سازماندهی شیوه های جدید زندگی مبتنی بر هنر کمک کردند. برای آنها، تمایز بین ›زیاد‹ و ›پایین‹ برطرف شده است.

Die Avantgarden des frühen 20. Jahrhunderts haben sich nicht, wie behauptet wurde, totgelaufen oder sind gar gescheitert. Die nationalsozialistische Diktatur hatte die Avantgarde zwar in Deutschland vernichtet, zugleich löste sie aber eine Welle der Emigration aus. Viele der Unterdrückten gingen in die USA, wo sie eine Avantgardisierung der Kunstwelt bewirkten. Das ermöglichte nachfolgenden Generationen, das in Europa unvollendet gebliebene Projekt fortzuführen.

Walter Benjamin hatte den Terminus »Politisierung der Kunst« für die Bemühungen der Avantgardisten geprägt, die sich einer »Ästhetisierung der Politik« entgegenstemmten. Es wird kunstsoziologisch gezeigt, dass diese Saat in den kulturellen Zentren der USA aufging. Den Impetus der Avantgardisten, die Funktion der Kunst in der Gesellschaft zu verändern, griffen künstlerische Bewegungen in Kalifornien und New York auf. Sie trugen im Zusammenhang sozialen Engagements zur Organisation neuer Lebenspraxis von der Kunst aus bei. Für sie ist die Unterscheidung von ›high‹ und ›low‹ überwunden.