Politische Steuerung durch Sanktionen?: Effektivität, Humanität, völkerrechtliche Aspekte

تحریم ها ابزار مورد علاقه سیاست جهانی پس از دوقطبی هستند. اگرچه بسیاری از جنبه های فردی این موضوع توسط دانشمندان علوم سیاسی و حقوقدانان به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته و به طور بحث برانگیز در انظار عمومی و در میان کارشناسان مورد بحث قرار گرفته است، یک مطالعه جامع هنوز وجود ندارد. با توجه به سؤال اولیه کنترلی-نظری، چگونه می‌توان رویه فعلی تحریم‌ها را با قاطعیت‌ترین درک کرد؟ به عنوان سهمی در شکل گیری هنجارهای جهانی به معنای حکمرانی جهانی؟ به عنوان سیاست منافع به شیوه ای واقع بینانه؟ یا به‌عنوان یک شکل خاص از ارتباط که در زمینه‌های عملکردی مختلف به‌طور متفاوتی استفاده می‌شود؟

نویسنده با استفاده از گونه‌شناسی غیرمعمول تحریم‌ها که فراتر از تمایزات معمول است، به موضوعات محوری بحث می‌پردازد: آیا تحریم‌های چندجانبه مؤثرتر از تحریم‌های یکجانبه هستند؟ سازمان های بین المللی چه نقشی دارند؟ چه چیزی رفتار مشارکتی در پروژه های تحریمی را دشوارتر می کند؟ نتیجه، تفسیر جدیدی از رویه فعلی تحریم‌ها است که مکرراً بر تنش بین صلاحیت و خودتوانمندسازی متمرکز است.

Sanktionen sind ein bevorzugtes Instrument post-bipolarer Weltpolitik. Obwohl zahlreiche Einzelaspekte der Thematik von Politikwissenschaftlern und Juristen eingehend untersucht und in Öffentlichkeit und Expertenkreisen kontrovers diskutiert wurden, fehlt bislang eine umfassende Studie.

Olaf Poeschke präsentiert eine Untersuchung, die die Bandbreite sanktionspolitischer Instrumente und beteiligter Akteure systematisch erschließt. Wie lässt sich, so die steuerungstheoretische Ausgangsfrage, die gegenwärtige Sanktionspraxis am schlüssigsten begreifen? Als Beitrag zur Ausbildung globaler Normen im Sinne einer Global Governance? Als Interessenpolitik realistischer Manier? Oder als Kommunikationsform sui generis, mit der in unterschiedlichen funktionalen Zusammenhängen unterschiedlich operiert wird?

Mittels einer ungewöhnlichen, über gängige Unterscheidungen hinausgehenden Sanktionstypologie setzt sich der Autor mit den zentralen Themen der Debatte auseinander: Sind multilaterale Sanktionen effektiver als unilaterale? Welche Rolle spielen internationale Organisationen? Was erschwert kooperatives Verhalten bei Sanktionsvorhaben? Ergebnis ist eine neuartige Interpretation der gegenwärtigen Sanktionspraxis, in deren Zentrum immer wieder das Spannungsverhältnis von Verrechtlichung und Selbstermächtigung steht.