Politische Metaphorologie: Hans Blumenberg heute

هانس بلومنبرگ یکی از پرخواننده ترین نویسندگان در فلسفه آلمانی زبان امروزی است. جذابیت عظیمی از آثار او نشأت می‌گیرد، آنها مدت‌هاست که به زبان‌های متعدد ترجمه شده‌اند و کنفرانس‌هایی در پاریس، لندن و اورشلیم برگزار می‌شود. نسخه‌های جدید، تحلیل‌های کار، واژه‌نامه‌ها و مطالعاتی که در مورد حرفه‌ی فکری او انجام شده است، تصویری چندوجهی‌تر را ترسیم می‌کند. در عین حال، کار بلومنبرگ به گرداب تاریخی شدن کشیده می شود. فلیکس هایدنرایش در مقاله خود رویکرد کاملا متفاوتی را انتخاب می کند: او به آثار بلومنبرگ علاقه مند نیست، بلکه به ابزار او علاقه مند است. امروز با بلومنبرگ چه کنیم؟ او با عنوان برنامه استعاره سیاسی به این سوال پاسخ می دهد. این تنها به معنای تحلیل استعاره های سیاسی نیست، بلکه به معنای تحلیل حقیقت و ادعاهای تفسیری است که با قیاس های تاریخی، ارجاع به ماهیت انسانی یا حقیقت مطلق توجیه می شوند. استفاده از استعاره در بوندستاگ، جلیقه زردهای فرانسوی و لفاظی های برکسیتی ها موادی هستند که می توان تیزی این ابزار را بر روی آنها آزمایش کرد. در عین حال، این منجر به یک دیدگاه اصلی از بلومنبرگ می‌شود که ثابت می‌کند تفکرش به‌روز، تجربی و حتی سیاسی است.

Hans Blumenberg gehört heute zu den meistgelesenen Autoren der deutschsprachigen Philosophie. Eine enorme Faszination geht von seinen Werken aus, längst werden diese in zahlreiche Sprachen übersetzt, Tagungen finden in Paris, London und Jerusalem statt. Neue Editionen, Werkanalysen, Glossare und Studien zu seinem intellektuellen Werdegang zeichnen ein immer facettenreicheres Bild. Damit gerät Blumenbergs Werk zugleich in den Sog der Historisierung. Felix Heidenreich wählt in seinem Essay einen ganz anderen Zugang: Ihm geht es nicht um Blumenbergs Werke, sondern um seine Werkzeuge. Was können wir heute mit Blumenberg anfangen? Auf diese Frage antwortet er mit dem Programmtitel der Politischen Metaphorologie. Damit ist nicht nur die Analyse von politischen Metaphern gemeint, sondern die Analyse von Wahrheits- und Deutungsansprüchen, die durch historische Analogien, den Verweis auf das Wesen des Menschen oder die absolute Wahrheit begründet werden. Der Metapherngebrauch im Bundestag, die französischen Gelbwesten und die Rhetorik der Brexiteers sind Material, an denen sich die Schärfe dieses Werkzeugs erproben lässt. Damit ergibt sich zugleich ein origineller Blick auf Blumenberg, dessen Denken sich als aktuell, experimentell, ja politisch erweist.