Politische Akteure in der Mediendemokratie: Politiker in den Fesseln der Medien?

تحت تاثیر پویایی نوآوری‌های تکنولوژیکی کنونی در گذار به جامعه رسانه‌ای، ساختارها و فرآیندهای مرسوم عقاید سیاسی و تصمیم‌گیری به طور فزاینده‌ای برای انطباق تحت فشار قرار می‌گیرند. این امر در مورد بازیگران سیاسی مرکزی مانند دولت و اداره، احزاب و انجمن ها و همچنین مطبوعات و رادیو صدق می کند. انحلال مکانی، زمانی و اجتماعی جریان‌های ارتباطات رسانه‌ای، تمایز فزاینده انتساب نقش‌های مرسوم، شرح شغل‌های جدید و افزایش بین‌المللی‌سازی، گسترش و تجاری‌سازی سیستم رسانه‌ای بقیه موارد را برای تغییر اساسی تعادل قبلی بین سیاست و ارتباطات جمعی انجام می‌دهد. نگاهی کنونی به حوزه پژوهشی ارتباطات سیاسی روشن می‌سازد که فرآیندهای تغییر در چارچوب‌های علوم سیاسی تاکنون تنها موضوع ملاحظات نظری و تحقیقات تجربی در ابعاد وسیع و بیشتر التقاطی تا سیستماتیک قرار گرفته است. /p>

Unter dem Eindruck der Dynamik aktueller technologischer Innovationen im Übergang zur Mediengesellschaft geraten die herkömmlichen Strukturen und Prozesse der politischen Meinungs- und Willensbildung immer mehr unter Anpassungsdruck. Das gilt sowohl für die zentralen politischen Akteure wie Regierung und Verwaltung, Parteien und Verbände als auch für Presse und Rundfunk. Die räumliche, zeitliche und soziale Entgrenzung der medialen Kommunikationsströme, die wachsende Differenzierung herkömmlicher Rollenzuweisungen, neue Berufsbilder und eine verstärkte Internationalisierung, Expansion und Kommerzialisierung des Mediensystems tun ein Übriges, um die bisherige Balance zwischen Politik und Massenkommunikation gründlich zu verändern. Ein aktueller Blick über das Forschungsfeld politischer Kommunikation macht deutlich, dass die skizzierten Wandlungsprozesse in den Rahmenbedingungen von der Politikwissenschaft bislang nur in groben Zügen und eher eklektisch als systematisch zum Gegenstand theoretischer Überlegungen und empirischer Forschung gemacht worden sind.