Politikberatung in der Wissensgesellschaft: Eine Analyse umweltpolitischer Beratungssysteme

در حوزه‌های پیچیده‌ای مانند سیاست‌های زیست محیطی، دولت و مجلس به خدمات مشاوره خارجی وابسته هستند. در مسائل فنی، سیاست برای تصمیم گیری آگاهانه به دانش تخصصی نیاز دارد، اما اغلب با تخصص متضاد، عدم قطعیت علمی و کثرت اجتماعی مواجه می شود.

هارالد هاینریش تمایز فزاینده ساختارهای اجتماعی و تکثر دانش را نشان می دهد. ارزش ها و علایق، تغییرات کارکردی مرتبط با کارشناسان و تخصص را به تصویر می کشد و مفهومی از "جامعه دانش کثرت گرایانه" را توسعه می دهد. تمرکز بر روی میزانی است که توصیه‌های سیاست زیست محیطی کنونی با الزامات یک جامعه دانش کثرت‌گرا مطابقت دارد. نویسنده به بررسی سیستم های مشاوره در آلمان و ایالات متحده می پردازد و فرآیندهای مشاوره را بر اساس مطالب مستند و بحث های هدایت شده با کارشناسان و روزنامه نگاران بازسازی می کند. او بر اساس یافته‌های نظری و تجربی خود، ساختار سه مرحله‌ای از «ارتباط دانش با جهت‌گیری سیاسی» را پیشنهاد می‌کند.

In komplexen Themengebieten wie der Umweltpolitik sind Regierung und Parlament auf externe Beratungsleistungen angewiesen. In Fachfragen benötigt die Politik Expertenwissen für eine informierte Entscheidungsfindung, sie ist jedoch häufig mit konfligierenden Expertisen, wissenschaftlicher Unsicherheit und gesellschaftlicher Pluralität konfrontiert.

Harald Heinrichs zeigt die zunehmende Differenzierung gesellschaftlicher Strukturen sowie die Pluralisierung von Wissensbeständen, Wertvorstellungen und Interessen auf, stellt den damit einhergehenden Funktionswandel von Experten und Expertisen dar und entwickelt ein Konzept der "pluralistischen Wissensgesellschaft". Im Mittelpunkt steht die Frage, inwieweit die aktuelle Umweltpolitikberatung den Anforderungen einer pluralistischen Wissensgesellschaft gerecht wird. Der Autor untersucht Beratungssysteme in Deutschland und in den USA und rekonstruiert die Beratungsprozesse auf der Basis von Dokumentenmaterial und Leitfadengesprächen mit Experten und Journalisten. Aufgrund seiner theoretischen und empirischen Erkenntnisse schlägt er eine dreistufige Gliederung "politikorientierter Wissenskommunikation" vor.