Politics of Benjamin’s Kafka: Philosophy as Renegade

این کتاب ارزیابی انتقادی از نوشته‌های بنیامین درباره فرانتس کافکا و نوشته‌های مرتبط بنیامین ارائه می‌کند. این کتاب با استخراج مفهومی از فلسفه از نوشته‌های بنیامین که در تفکیک آن از قوانین، هنجارها و فرم‌های تثبیت‌شده - رها شدنش در رابطه با، شرم فلسفی آن - سیاسی است، نوشته‌های بنیامین را با آثار مرتبط آگامبن، هایدگر، لویناس مقایسه می‌کند. ، و دیگران. در ارتباط نوشته‌های بنیامین درباره کافکا با نوشته‌های بنیامین درباره سیاست، این مطالعه یک انگیزه فلسفی را در ادبیات ترسیم می‌کند و استدلال می‌کند که این انگیزه پیامدهای سیاسی بالقوه‌ای دارد. در نهایت، این کتاب انتقادی است از مسیحیت بنیامین تا آنجا که در جهت حذف پیش‌بینی‌شده استثناها و حواس‌پرتی است. این کتاب استدلال می‌کند که استثناها و حواس‌پرتی‌ها دقیقاً همان چیزی است که ادبیات، مانند سایر هنرها، به منصه ظهور می‌رسد. اهمیت فلسفی و سیاسی ادبیات از این روست.

This book provides a critical assessment of Benjamin’s writings on Franz Kafka and of Benjamin’s related writings. Eliciting from Benjamin’s writings a conception of philosophy that is political in its dissociation from – its becoming renegade in relation to, its philosophic shame about – established laws, norms, and forms, the book compares Benjamin’s writings with relevant works by Agamben, Heidegger, Levinas, and others. In relating Benjamin’s writings on Kafka to Benjamin’s writings on politics, the study delineates a philosophic impetus in literature and argues that this impetus has potential political consequences. Finally, the book is critical of Benjamin’s messianism insofar as it is oriented by the anticipated elimination of exceptions and distractions. Exceptions and distractions are, the book argues, precisely what literature, like other arts, brings to the fore. Hence the philosophic, and the political, importance of literature.