دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Bruno Latour
سری: Colecao Ciencias Sodais
ISBN (شابک) : 2707130788, 9782707130785
ناشر: Bauru, SP: EDUSe
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 208
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Politicas da natureza: como fazer ciencia na democracia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب سیاست طبیعت: چگونگی انجام علم در دموکراسی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چگونه می توان شکاف ظاهراً غیرقابل عبوری را که علم (مسئول درک طبیعت) و سیاست (مسئول تنظیم زندگی اجتماعی) را از هم جدا می کند، پر کرد، جدایی که پیامدهای آن - موارد خون، آزبست، بیماری جنون گاوی ... - بیشتر و بیشتر فاجعه بار می شود؟ بوم شناسی سیاسی مدعی بود که به این چالش پاسخ می دهد. اما پس از یک شروع پر شور، برای تجدید حیات عمومی... سیاست تلاش می کند. طبیعت همیشه یکی از دو نیمه زندگی عمومی را تشکیل می دهد، چیزی که دنیای مشترکی را که همه ما به اشتراک می گذاریم، گرد هم می آورد، نیمی دیگر چیزی را تشکیل می دهد که به آن سیاست می گویند، یعنی تعامل بین علایق و علایق. از یک سو آنچه ما را به هم پیوند می دهد، طبیعت، از سوی دیگر آنچه ما را از هم جدا می کند، سیاست. و به همین دلیل است که ادعای این که توجه به طبیعت مشخصه بوم شناسی سیاسی است اشتباه است: به دلیل مناقشات علمی که برمی انگیزد، به دلیل عدم اطمینان در مورد ارزش هایی که برانگیخته می شود، طبیعت را به عنوان یک شیوه سازماندهی عمومی مجبور به کنار گذاشتن می کند. بنابراین این سؤال پیش میآید: بالاخره چگونه میتوانیم به سیاست بدون طبیعت فکر کنیم؟ برای برونو لاتور، راه حل مبتنی بر بازتعریف عمیق هم از فعالیت علمی (برای ادغام مجدد در بازی عادی جامعه) و هم فعالیت سیاسی (به عنوان بسط تدریجی یک جهان مشترک درک می شود) است. شرایط و قیود چنین بازتعریفی است که او با دقت فراوان در این اثر مهم بررسی می کند. در تقاطع فلسفه علم و فلسفه سیاسی، این کتاب برای علاقه مندان به بوم شناسی، مجادلات علمی، نقش کارشناسان در بحث های عمومی و به طور کلی، برای کسانی است که معتقدند مسئله دموکراسی است. باید به خود علوم گسترش یابد.
Comment combler le fossé apparemment infranchissable séparant la science (chargée de comprendre la nature) et la politique (chargée de régler la vie sociale), séparation dont les conséquences - affaires du sang, de l\'amiante, de la vache folle... - deviennent de plus en plus catastrophiques ? L\'écologie politique a prétendu apporter une réponse à ce défi. Mais après de fracassants débuts, elle peine à renouveler la vie publique... Dans ce livre qui fait suite à Nous n\'avons jamais été modernes (La Découverte, 1991), Bruno Latour propose une nouvelle façon de considérer l\'écologie politique. La nature a toujours constitué l\'une des deux moitiés de la vie publique, celle qui rassemble le monde commun que nous partageons tous, l\'autre moitié formant ce qu\'on appelle la politique, c\'est-à-dire le jeu des intérêts et des passions. D\'un côté ce qui nous unit, la nature, de l\'autre ce qui nous divise, la politique. Et c\'est pourquoi il est faux de prétendre que le souci de la nature caractériserait l\'écologie politique : car à cause des controverses scientifiques qu\'elle suscite, à cause de l\'incertitude sur les valeurs qu\'elle provoque, elle oblige à abandonner la nature comme mode d\'organisation publique. La question devient donc : comment penser enfin la politique sans la nature ? Pour Bruno Latour, la solution repose sur une profonde redéfinition à la fois de l\'activité scientifique (à réintégrer dans le jeu normal de la société) et de l\'activité politique (comprise comme l\'élaboration progressive d\'un monde commun). Ce sont les conditions et les contraintes de telles redéfinitions qu\'il explore avec une grande rigueur dans cet ouvrage important. A la croisée de la philosophie des sciences et de la philosophie politique, ce livre s\'adresse à ceux qui s\'intéressent à l\'écologie, aux controverses scientifiques, au rôle des experts dans les débats publics, et, plus généralement, à ceux qui estiment que la question de la démocratie doit s\'étendre aux sciences elles-mêmes.