دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rukmini Bhaya. Nair
سری:
ISBN (شابک) : 0198060769, 9780198060765
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2009
تعداد صفحات: 129
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 79 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Poetry in a Time of Terror: Essays in the Postcolonial Preternatural به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شعر در زمان وحشت: مقالاتی در دوران پسااستعماری پیش از طبیعت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مقالات، همراه با مقدمه و پسنسخه مفصل، به طور گسترده بر مسئله شعر تمرکز دارند. این نوشتهها با طیف وسیعی از ارجاعات خود، و به سبکی غنایی و دعوتکننده نوشته شدهاند، با انبوهی از پرسشهای سیاسی مرتبط با ملت، زبان، ترجمه، مرزها، جنسیت، جنسیت و موارد دیگر درگیر هستند. چگونه یک شاعر میتواند صدای خود را تعریف کند. در مواجهه با حضور بیش از حد صدای شاعران پیشین و اغلب مرده؟ چه چیزی نگرانیهای فراملی و پسااستعماری «جدید» ما را به جشنهای بیداد از ظلم و شکنجه که همیشه موضوع شعر از اولین حماسههای بشر بوده است، مرتبط میکند؟ آیا شعر نقطه مقابل ترور است یا جوهره ترور است؟ در حالی که با این سؤالات دست و پنجه نرم می کنیم، فرض اساسی این است که شعرها، حتی به ظاهر روزمره ترین آنها، متن بحران هستند. آنها زبان اول ما هستند وقتی با چیزهای نامفهوم، با شادی عالی، یا با وحشتی از آسمان روبرو می شویم.
The essays, together with a detailed Introduction and Postscript, broadly focus on the question of poetry. Wide ranging in their references, and written in a lyrical and inviting style, the writings engage with a host of political questions relating to nation, language, translation, borders, gender, sexuality, and more.How can an individual poet define her own voice in the face of the overwhelming presence of earlier, often dead, poets' voices? What connect our 'new' postcolonial, transnational anxieties to the rampant celebrations of cruelty and torture that have always been the subject of poetry from humankind's earliest epics? Is poetry the antithesis of terror or is it terror's very essence? While grappling with these questions, the underlying premise is that poems, even the most apparently everyday ones, are texts of crisis; they are our first language when confronted with the incomprehensible, with sublime joy, or with terror out of the sky.