دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Henry B. Wonham
سری:
ISBN (شابک) : 0195161947, 9780195185782
ناشر: Oxford University Press, USA
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 206
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Playing the Races: Ethnic Caricature and American Literary Realism (United States) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بازی در نژادها: کاریکاتور قومی و رئالیسم ادبی آمریکایی (ایالات متحده آمریکا) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چرا بسیاری از نویسندگانی که خود را با اهداف اجتماعی و زیباییشناختی رئالیسم ادبی آمریکایی همسو میکردند، در برخورد با شخصیتهای مهاجر و آفریقایی-آمریکایی بر قراردادهای کاریکاتور قومی تکیه کردند؟ بهنظر میرسد رئالیسم ادبی بهعنوان یک «ابزار روح دموکراتیک» که برای «خراش کردن حباب انواع انتزاعی» طراحی شده است، شباهت چندانی با تصویرسازیهای کمیک تهاجمی غیرانسانی که در مجلات و مجلات گسترش یافت، ندارد. روزنامه های پس از جنگ داخلی در واقع، منتقدانی مانند آلن لاک از پتانسیل رئالیسم برای به انجام رساندن "رهایی هنری سیاهپوست" استقبال کردند، پروژه ای که به طور منطقی به سایر گروه هایی که به طور سیستماتیک در تصاویر کمیک آن دوره ارائه شده بودند، گسترش یافت. ویلیام دین هاولز از کتاب تأثیرگذار «مطالعات سردبیر» در ماهنامه هارپر، انگیزه دموکراتیک تصاویر رئالیستی را به عنوان جایگزینی برای «غرور طبقه» رمانتیسیسم که «از توده مردان بیزار است» تبلیغ کرد. با این حال، اگر رئالیسم ادبی منافع دموکراسی را با تأیید «برابری اشیاء و اتحاد انسانها» دنبال می کرد، چرا دست اندرکاران اصلی آن، از جمله خود هاولز، به طور منظم از تایپ سازی کمیک به عنوان ویژگی عملکرد بازنمایی خود استفاده می کنند؟ منتقدان اغلب چنین کاستیهای آشکاری را در عمل رئالیستی بهعنوان نقاط کور، بقایای یک آگاهی اجتماعی ملایم که نتوانست با آرمانهای دموکراتیک اعلام شده واقعگرایی همگام شود، رد کردهاند. چنین توضیحاتی تا حدی مفید است، اما آنها این واقعیت را نادیده می گیرند که عصر رئالیسم در هنر و ادبیات آمریکا به طور همزمان عصر بزرگ کاریکاتور قومی بوده است. هنری بی ونهام استدلال میکند که این دو برنامه زیباییشناختی، یکی متعهد به بازنمایی فردی کاملاً انسانشده، دیگری سرمایهگذاری شده در انتزاعات قومی گسترده، کمتر به عنوان انتخابهای متضاد عمل میکنند تا انگیزههای مکمل، که هر دو در سختترین زمانهای دوره بازی کامل را دریافت میکنند. آثار ادبی و گرافیکی وجود به ظاهر غیرعادی انتزاعات قومی در آثار هاولز، تواین، جیمز، وارتون و چسنات به رابطه آزاردهنده و پیچیده رئالیسم با تصاویر قومی کاریکاتوری شده اشاره می کند که در اواخر قرن نوزدهم تفکر آمریکایی در مورد نژاد، هویت، نقش اساسی داشت. و فرهنگ ملی در روشن کردن این رابطه، بازی با نژادها درک تازه ای از گفتمان ادبی غنی ارائه می دهد که در تقاطع تصویر رئالیستی و کاریکاتوری شکل گرفته است.
Why did so many of the writers who aligned themselves with the social and aesthetic aims of American literary realism rely on stock conventions of ethnic caricature in their treatment of immigrant and African-American figures? As a self-described "tool of the democratic spirit," designed to "prick the bubble of abstract types," literary realism would seem to have little in common with the aggressively dehumanizing comic imagery that began to proliferate in magazines and newspapers after the Civil War. Indeed, critics such as Alain Locke hailed realism's potential to accomplish "the artistic emancipation of the Negro," a project that logically extended to other groups systematically misrepresented in the comic imagery of the period. From the influential "Editor's Study" at Harper's Monthly, William Dean Howells touted the democratic impulse of realist imagery as an alternative to romanticism's "pride of caste," which is "averse to the mass of men" and "consents to know them only in some conventionalized and artificial guise."Yet if literary realism pursued the interests of democracy by affirming "the equality of things and the unity of men," why did its major practitioners, including Howells himself, regularly employ comic typification as a feature of their representational practice? Critics have often dismissed such apparent lapses in realist practice as blind spots, vestiges of a genteel social consciousness that failed to keep pace with realism's avowed democratic aspirations. Such explanations are useful to a point, but they overlook the fact that the age of realism in American art and letters was simultaneously the great age of ethnic caricature. Henry B. Wonham argues that these two aesthetic programs, one committed to representation of the fully humanized individual, the other invested in broad ethnic abstractions, operate less as antithetical choices than as complementary impulses, both of which receive full play within the period's most demanding literary and graphic works. The seemingly anomalous presence of gross ethnic abstractions within works by Howells, Twain, James, Wharton, and Chesnutt hints at realism's vexed and complicated relationship with the caricatured ethnic images that played a central role in late nineteenth-century American thinking about race, identity, and national culture. In illuminating that relationship, Playing the Races offers a fresh understanding of the rich literary discourse conceived at the intersection of the realist and the caricatured image.