دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Alan Rusbridger
سری:
ناشر: Vintage Digital
سال نشر: 2013
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Play It Again: An Amateur Against The Impossible به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آن را دوباره بازی کنید: یک آماتور در برابر غیرممکن ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 2010، آلن راسبریجر، سردبیر گاردین، کار تقریباً غیرممکنی را برای خود تعیین کرد: یادگیری در عرض یک سال، آهنگ شماره 1 شوپن - قطعه ای که ترس را برمی انگیزد. در بسیاری از پیانیست های حرفه ای.
زمان بندی او می توانست بهتر باشد.
دوازده ماه آینده شاهد بهار عربی، سونامی ژاپن، شورش های
انگلیسی و گاردین افشای رسوایی هک ویکی لیکس و News of
the World.
در این میان او بیست دقیقه تمرین در روز انجام داد - حتی اگر
این به معنای تمرین در هتلی در لیبی در وسط یک انقلاب و همچنین
به دست آوردن بینش و مشاوره از مجموعه ای از پیانیست های افسانه
ای، نظریه پردازان، مورخان و عصب شناسان، و حتی گاهی اوقات از
سوی وزیران امور خارجه.
اما آیا او توانست این قطعه را به موقع اجرا کند؟
In 2010, Alan Rusbridger, the editor of the Guardian, set himself an almost impossible task: to learn, in the space of a year, Chopin's Ballade No. 1 - a piece that inspires dread in many professional pianists.
His timing could have been better.
The next twelve months were to witness the Arab Spring, the
Japanese tsunami, the English riots, and the
Guardian's breaking of both WikiLeaks and the News of
the World hacking scandal.
In the midst of this he carved out twenty minutes' practice a
day - even if that meant practising in a Libyan hotel in the
middle of a revolution as well as gaining insights and advice
from an array of legendary pianists, theorists, historians
and neuroscientists, and even occasionally from secretaries
of state.
But was he able to play the piece in time?