دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: W. Thomas Schmid
سری: SUNY Series in Ancient Greek Philosophy
ISBN (شابک) : 0791437647, 9780791437643
ناشر: State University of New York Press
سال نشر: 1998
تعداد صفحات: 253
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Plato’s Charmides and the Socratic Ideal of Rationality به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کارمیدهای افلاطون و آرمان سقراطی عقلانیت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این کتاب، دبلیو توماس اشمید نشان میدهد که شارمیدها - گفتگوی افلاطونی که به ندرت در مطالعات معاصر به آن اشاره میشود - یک عالم صغیر از فلسفه سقراطی است. او درمان دیالکتیک سقراطی، رابطه بین آن و مفهوم سقراطی از خودشناسی، آرمان سقراطی عقلانیت و خویشتن داری، هنجار سلامت کلی و اخلاقی، تفسیر روح به عنوان خود عقلانی، نگرش سقراطی نسبت به دموکراسی، و ارتباط بین خودمختاری دیالکتیک و اجتماع اخلاقی. اشمید استدلال می کند که به تصویر کشیدن و شرح سوفروسون - اعتدال انسانی - در شارمیدها دیدگاه افلاطون از زندگی عقل انتقادی، و رابطه ناآرام آن با زندگی سیاسی در شهر باستانی را تحسین می کند. رویکرد روششناختی اشمید به شارمیدها فرض میکند که رابطهای عمیق و صمیمی بین درام و استدلال، لوگوس و ارگون، دیالوگ وجود دارد. او استدلال می کند که تضاد بین سطح سطح معنا و سطح عمق برای هنر افلاطونی نوشتن فلسفی، و نقش فراگیر کنایه در آن نوشته ضروری است، و او به تفصیل نشان می دهد که چگونه این تضاد در Charmides عمل می کند.
In this book, W. Thomas Schmid demonstrates that the Charmides—a platonic dialogue seldom referenced in contemporary studies—is a microcosm of Socratic philosophy. He explores the treatment of the Socratic dialectic, the relation between it and the Socratic notion of self-knowledge, the Socratic ideal of rationality and self-restraint, the norm of holistic and moral health, the interpretation of the soul as the rational self, the Socratic attitude toward democracy, and the connections between dialectic autonomy and moral community. Schmid argues that the depiction and account of sophrosune—human moderation—in the Charmides adumbrates Plato’s vision of the life of critical reason, and of its uneasy relation to political life in the ancient city. Schmid’s methodological approach to the Charmides supposes that a far-reaching and intimate relationship exists between the drama and the argument, the logos and ergon, of the dialogue. He argues that the contrast between the surface level of meaning and the depth level is essential to the Platonic art of philosophical writing, and to the pervasive role of irony in that writing, and he shows in detail how this contrast functions in the Charmides.