Platelet-Activating Factor and Related Lipid Mediators

فاکتور فعال کننده پلاکت (PAF) نامی است که معمولاً برای گروهی از فسفولیپیدهای فعال بیولوژیکی قوی و مرتبط با اتر، آلکیل استیل گلیسروفسفو کولین ها استفاده می شود. به دنبال شناسایی ساختار شیمیایی P AF در سال 1979، پیشرفت های زیادی در درک ما از این واسطه های فسفولیپید حاصل شده است. این امر به ویژه از نقطه نظر الزامات ساختاری مولکولی آنها برای بیان فعالیت بیولوژیکی، بیوسنتز و کاتابولیسم آنها، طیف متنوع فعالیت های بیولوژیکی آنها، شواهدی برای گیرنده های خاص آنها در سطح سلول، توسعه آنتاگونیست های خاص برای آنها صادق است. استفاده در مطالعات گیرنده و برای آزمایش به عنوان داروهای ضد PAF بالقوه و پیامدهای مربوط به دخالت آنها در سلامت و بیماری. فصل های این کتاب وضعیت فعلی این حوزه های عمومی تحقیقات PAF را پوشش می دهد. اگرچه اطلاعات زیادی در مورد این نوع جدید جالب از واسطه‌های فسفولیپیدی منتشر شده است، سؤالات مربوط به مکانیسم عمل، کنترل‌های نظارتی، و نقش دقیق و اهمیت نسبی PAF در بیماری‌های خاص و عملکردهای فیزیولوژیکی همچنان باید پاسخ داده شود. از زمان کشف در سال 1979، میدان PAF دانشمندانی از رشته های مختلف زیست پزشکی را گرد هم آورده است. تنوع دانشمندان در حال حاضر در تحقیقات PAF از تعداد انتشارات PAF که در مجموعه گسترده ای از مجلات علمی، از زیست شناسی مولکولی گرفته تا پزشکی بالینی ظاهر می شوند، بسیار آشکار است. انتشارات مربوط به PAF با سرعت شگفت‌انگیزی به افزایش می‌یابد، با سرعتی که یادآور دوره پس از کشف پروستاگلاندین‌ها است.

Platelet-activating factor (PAF) is the commonly used name for a group of potent biologically active, ether-linked phospholipids, the alkylacetylglycerophospho­ cholines. Following the identification of the chemical structure of P AF in 1979, much progress has been made in our understanding of these phospholipid medi­ ators. This is particularly true from the points of view of their molecular structural requirements for expression of biological activity, their biosynthesis and cata­ bolism, their diverse range of biological activities, evidence for their specific recep­ tors at the cell surface, the development of specific antagonists for use in receptor studies and for testing as potential anti-PAF drugs, and implications about their involvement in health and disease. Chapters in this book cover the current status of these general areas of PAF research. Although an enormous amount of information has been published about this interesting new type of phospholipid mediators, questions about their mechanism of action, regulatory controls, and the precise role and relative importance of P AF in specific diseases and physiological functions remain to be answered. Since the 1979 discovery, the PAF field has brought together scientists from a variety of different biomedical disciplines. The diversity of scientists now in PAF research is very apparent from the number of P AF publications appearing in a wide array of scientific journals, ranging from molecular biology to clinical medicine. Publications related to PAF continue to increase at an amazingly rapid rate, with the pace reminiscent of the period following the discovery of prostaglandins.