Planthoppers: Their Ecology and Management

گیاه خواران برخی از مخرب ترین آفات محصولات کشاورزی عمده در سراسر جهان را شامل می شوند. یکی از گونه‌های آن، گیاه خرچنگ قهوه‌ای برنج، یکی از مهم‌ترین آفات اقتصادی در آسیا است. در دهه‌های گذشته، سیاست‌های دولت کنترل حشره‌کش‌های برنج را با آفت‌کش‌های مصنوعی تشویق می‌کرد، تاکتیکی که مقاومت به حشره‌کش‌ها را ارتقا می‌داد و اغلب منجر به تجدید حیات جمعیت آفات ناشی از آفت‌کش‌ها می‌شد. برای جلوگیری از شیوع حشرات، یک استراتژی مدیریت زیست‌محیطی صحیح‌تر اجرا می‌شود که بر اساس بررسی کامل پویایی جمعیت، دشمنان طبیعی، و ژنتیک سازگاری گیاه میزبان و حشره‌کش است. در زیستگاه های طبیعی آمریکای شمالی و اروپا، دانشمندان همچنین از گیاه خوارها به عنوان ارگانیسم های مدل برای آزمایش نظریه اکولوژیکی و تکاملی استفاده کرده اند. پیامد این مطالعات متنوع، ادبیات بسیار پراکنده ای در مورد گیاه خوارها است که هرگز از دیدگاه اکولوژیکی سنتز نشده است. این جلد آنچه را که در مورد بوم شناسی گیاه و کنترل بیولوژیکی شناخته شده است، خلاصه می کند. این یک رویکرد نظری دارد و در عین حال عمیقاً به کاربرد نظریه در مسائل عملی مدیریت آفات می پردازد.

Planthoppers include some of the most devastating pests of major agricultural crops throughout the world. One species, the rice brown planthopper, is among the most economically important pests in Asia. In past decades, government policies encouraged the control of rice planthoppers with synthetic pesticides, a tactic which promoted insecticide resistance and often led to the pesticide-induced resurgence of pest populations. To deter planthopper outbreaks, a more ecologically sound management strategy is being implemented, one based on a thorough investigation of population dynamics, natural enemies, and the genetics of host plant and insecticide adaptation. In the natural habitats of North America and Europe, scientists have also used planthoppers as model organisms to test ecological and evolutionary theory. The consequence of these diverse studies is an extremely scattered literature on planthoppers that has never been synthesized from an ecological perspective. This volume summarizes what is known about planthopper ecology and biological control. It takes a theoretical approach yet is deeply concerned with the application of theory to the practical problems of pest management.