Plant Breeding: Past, Present and Future

این کتاب با مرور دستاوردهای گذشته، شیوه‌های موفق فعلی و روش‌ها و تکنیک‌های نوظهور به اصلاح‌کنندگان گیاه کمک می‌کند. ملاحظات نظری نیز برای ایجاد توازن مناسب بین ساده بودن اما تا حد ممکن پیچیده بودن ارائه شده است.

سازمان ملل پیش بینی می کند که جمعیت جهانی انسان تا سال 2050 به 9.0 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. تولید جهانی غذا تنها طی 40 سال باید بین 70 تا 100 درصد افزایش یابد. سوخت های زیستی نسل اول نیز از محصولات و زمین های زراعی برای تولید انرژی به جای غذا استفاده می کنند. علاوه بر این، مساحت زمین مورد استفاده برای کشاورزی ممکن است ثابت بماند یا حتی در نتیجه تخریب و تغییرات آب و هوایی کاهش یابد، علیرغم اینکه زمین های بیشتری از نظر تئوری در دسترس است، مگر اینکه بتوان محصولاتی را پرورش داد که تنش های غیرزیستی مرتبط را تحمل کنند. در نهایت، بعید به نظر می رسد که بتوان اقداماتی را برای کاهش همه تغییرات آب و هوایی پیش بینی شده تا سال 2050 و پس از آن انجام داد و از این رو، سازگاری سیستم های کشاورزی و تولید محصول برای کاهش اثرات منفی پیش بینی شده بر عملکرد که بدون محصول اتفاق می افتد، مورد نیاز خواهد بود. انطباق. بنابراین، با توجه به در دسترس بودن ارقام مناسب سازگار، از جمله، پیشرفت قابل توجهی در پل زدن شکاف عملکرد بین آنچه در حال حاضر در هر واحد زمین به دست می آید و آنچه در آینده باید امکان پذیر باشد، با بهترین روش های کشاورزی و بهترین ذخیره سازی و حمل و نقل مواد غذایی مورد نیاز است. سازگاری با تغییرات آب و هوایی کتاب من به چهار بخش تقسیم شده است: بخش اول یک مقدمه تاریخی است. بخش دوم به منشا تغییرات ژنتیکی توسط جهش و نوترکیب DNA می پردازد. بخش سوم توضیح می دهد که چگونه سیستم جفت گیری یک گونه گیاهی ساختار ژنتیکی نژادهای بومی آن را تعیین می کند. بخش IV سه گزینه مکمل را برای پیشرفت آینده در نظر می گیرد: استفاده از تولید مثل جنسی در پرورش سنتی بیشتر، گسترش پایه و درون گرایی. پرورش جهش؛ و محصولات اصلاح شده ژنتیکی.

This book aims to help plant breeders by reviewing past achievements, currently successful practices, and emerging methods and techniques. Theoretical considerations are also presented to strike the right balance between being as simple as possible but as complex as necessary.

The United Nations predicts that the global human population will continue rising to 9.0 billion by 2050. World food production will need to increase between 70-100 per cent in just 40 years. First generation bio-fuels are also using crops and cropland to produce energy rather than food. In addition, land area used for agriculture may remain static or even decrease as a result of degradation and climate change, despite more land being theoretically available, unless crops can be bred which tolerate associated abiotic stresses. Lastly, it is unlikely that steps can be taken to mitigate all of the climate change predicted to occur by 2050, and beyond, and hence adaptation of farming systems and crop production will be required to reduce predicted negative effects on yields that will occur without crop adaptation. Substantial progress will therefore be required in bridging the yield gap between what is currently achieved per unit of land and what should be possible in future, with the best farming methods and best storage and transportation of food, given the availability of suitably adapted cultivars, including adaptation to climate change. My book is divided into four parts: Part I is an historical introduction; Part II deals with the origin of genetic variation by mutation and recombination of DNA; Part III explains how the mating system of a crop species determines the genetic structure of its landraces; Part IV considers the three complementary options for future progress: use of sexual reproduction in further conventional breeding, base broadening and introgression; mutation breeding; and genetically modified crops.