Plant and Insect Mycoplasma Techniques

فقط 14 سال از اولین انتشاری که مایکوپلاسما را به عنوان عامل بیماری گیاهی معرفی می کرد می گذرد. این بیماری ها خودشان مدت هاست که شناخته شده اند. در واقع فیلودی شبدر، یک نمونه معمول، در قرن هفدهم، بسیار قبل از ثبت هرگونه بیماری مایکوپلاسمای حیوانی، توصیف شد. تاریخچه اولیه مایکوپلاسماهای گیاهی در فصل 2 توضیح داده شده است و یک نتیجه واضح که از تجربیات ناامیدکننده کارگران قبلی می توان گرفت این است که روش های تجربی در اختیار آنها برای این کار به سادگی ناکافی بود. پیشرفت در علم به شدت به توسعه روش های جدید بستگی دارد. اگرچه پیشرفت‌های مهمی در مایکوپلاسمولوژی گیاهان و حشرات به‌ویژه در کشف اسپیروپلاسما صورت گرفته است، اما بسیاری از مشکلات حل‌ناپذیر باقی مانده است. اکثر مایکو پلاسماهای گیاهی هنوز نمی توانند در شرایط آزمایشگاهی کشت شوند، و زیستگاه گیاهی طبیعی آنها، آبکش، یکی از دشوارترین بافت های گیاهی برای آزمایشگر است که محدودیت های شدیدی را بر روی نوع آزمایش هایی که می توانند در داخل بدن انجام شوند، ایجاد می کند. واضح است که ممکن است برای حل این مشکلات به روش های کاملاً جدیدی نیاز باشد. بررسی پیشرفت های صورت گرفته نشان می دهد که استفاده از تکنیک ها از طیف وسیعی از رشته ها ضروری بوده است. یک فرد یا گروهی از کارگران موفق باید دارای مهارت های یک آسیب شناس گیاهی، یک گیاه شناس، یک فیزیولوژیست گیاهی، یک میکروسکوپ نوری و الکترونی، یک باکتری شناس، یک بیوشیمی، یک ایمونولوژیست، یک انتو مولوژیست، یک ویروس شناس و یک متخصص ژنتیک مولکولی باشد.

Only 14 years have passed since the first publication appeared which implicated mycoplasmas as agents of plant disease. The diseases them­ selves have been known for much longer; indeed clover phyllody, a typical example, was described in the seventeenth century, well before any animal mycoplasma diseases had been documented. The early history of plant mycoplasmas is described in Chapter 2 and one obvious conclusion to be drawn from the frustrating experiences of the earlier workers is that the experimental methods at their disposal were simply inadequate for the task. Progress in science depends critically upon the development of new methods. Although important advances have been made in plant and insect mycoplasmology, notably in the discovery of spiroplasmas, many intractable problems remain. Most plant myco­ plasmas cannot yet be cultured in vitro, and their natural plant habitat, the phloem, is one of the most difficult plant tissues for the experi­ menter to handle, placing severe restrictions on the type of experiments which can be performed in vivo. It is clear that radically new methods may be required to solve these problems. A survey of the progress which has been made shows that application of techniques from a wide range of disciplines has been necessary. A successful individual or group of workers must possess the skills of a plant pathologist, a plantsman, a plant physiologist, a light-and electron microscopist, a bacteriologist, a biochemist, an immunologist, an ento­ mologist, a virologist and a molecular geneticist.