Planets Outside the Solar System: Theory and Observations

مساله وجود جهان‌های دیگر و دیگر موجودات زنده از زمان اپیکور در جستجوی انسان برای دانش وجود داشته است. قرن ها این پرسش به حوزه های فلسفه و کلام تعلق داشت. مشکل نظری شکل‌گیری منظومه شمسی و در نتیجه سایر منظومه‌های سیاره‌ای، تنها در قرن هجدهم مورد بررسی قرار گرفت، در حالی که اولین تلاش‌های رصدی برای کشف کمتر از صد سال پیش آغاز شد. رصد مستقیم یک منظومه سیاره‌ای فراخورشیدی یک مشکل فوق‌العاده دشوار است: سیارات فراخورشیدی در فواصل بسیار زیادی قرار دارند، به‌طور باورنکردنی کم‌نور هستند و نور درخشان ستارگان خود را غرق می‌کند. نظریه پردازان بدون داشتن بینش مشاهده ای برای آزمایش مدل های خود، برای چندین دهه در موقعیت دشواری برای دستیابی به پیشرفت اساسی قرار داشتند. با این حال، زمینه شکل‌گیری ستاره‌ها از دهه 1980 شواهد نظری و مشاهداتی را برای تشکیل دیسک‌ها در مرحله تولد ستاره و برای مواد زباله‌ای که به دور منظومه‌های ستاره‌ای بسیار جوان می‌چرخند ارائه کرده است. این وسوسه انگیز بود که در نظر بگیریم که این بقایای باقیمانده ممکن است بعداً در منظومه های سیاره ای کم و بیش شبیه به ما جمع شوند. سپس شواهد رصدی برای سیارات خارج از منظومه شمسی آمد.

The question of the existence of other worlds and other living beings has been present in the human quest for knowledge since as far as Epicurus. For centuries this question belonged to the fields of philosophy and theology. The theoretical problem of the formation of the Solar System, and hence of other planetary systems, was tackled only during the 18th century, while the first observational attempts for a detection started less than one hundred years ago. Direct observation of an extra-solar planetary system is an extraordinarily difficult problem: extra-solar planets are at huge distances, are incredibly faint and are overwhelmed by the bright light of their own stars. With virtually no observational insight to test their models, theoreticians have remained for decades in a difficult position to make substantial progress. Yet, the field of stellar formation has provided since the 1980s both the the­ oretical and observational evidences for the formation of discs at the stage of star birth and for debris materials orbiting the very young stellar systems. It was tempting to consider that these left-overs might indeed later agglomerate into planetary systems more or less similar to ours. Then came observational evidences for planets outside the Solar System.