Place/No-Place in Urban Asian Religiosity

این کتاب سرعت سریع شهرنشینی آسیا را با تمرکز ویژه بر فضاهای جدید ایجاد شده توسط و برای دینداری روزمره مورد بحث قرار می دهد. مقالات این جلد – که موضوعاتی از کلان شهرهای جهانی سنگاپور، بنگلور، سئول، پکن و هنگ کنگ تا مراکز منطقه ای گوالیور، پونا، جاهازپور و مکان هایی مانند کوه وودانگ را پوشش می دهد – به تفصیل فضاهای ایجاد شده توسط جدید یا تغییر سازمان های مذهبی که دامنه آن از محله محوری تا آگاهانه جهانی را شامل می شود. تعریف «جنبه‌های فضایی» شامل پروژه‌های مکان‌سازی مستقیم مانند ساخت ساختمان‌های مذهبی جدید - معابد، تالارها و سایر مکان‌های اجتماعات، و همچنین تلاش‌های مذهبی کمتر ملموس مانند تولید «فضاهای ذهنی» جدید است که توسط معنویت تشویق می‌شوند. رهبران، یا تغییر از terra firma به جوشش عجیب و غریب فضای مجازی. با در نظر گرفتن این موضوع، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه جوامع متمایز، مبهم، و باز و محدود، زمانی که عمداً با مناظر فیزیکی/مناظر شهری درگیر می‌شوند و در آن شرکت می‌کنند، فعالیت‌های متنوعی ایجاد می‌کنند و در آن شرکت می‌کنند. این نشان می‌دهد که چگونه از طریق این سازمان‌های مذهبی، تغییر پیکربندی‌های طبقاتی و جنسیتی، دگرگونی‌های سیاسی و اقتصادی مداوم، به‌عنوان عوامل مهمی در شکل‌دهی و تأثیرگذاری بر زندگی شهری آسیایی ادامه می‌یابد. علاوه بر این، کتاب‌ها با کاوش در «بهبودهای» جدید و اغلب تلخ و شیرین مانند خطوط ریلی مترو، بزرگراه‌های ملی جدید، دسترسی گسترده به اینترنت، که مکان‌های مذهبی را – هم به معنای واقعی و هم به معنای واقعی کلمه – و جابجایی‌ها و تنظیماتی که اغلب نوآورانه و غیرمنتظره هستند را تحت تأثیر قرار می‌دهند، فراتر می‌روند. . علاوه بر این، این جلد به بررسی تجربیات شخصی در خصوص ویژگی‌های سازمان‌های مذهبی منتخب و روش‌هایی می‌پردازد که سوژه‌ها به تفسیر یا ساختن فعال فضاهای شهری می‌پردازند. این مقالات، از طریق مطالعات موردی مبتنی بر قوم‌نگاری و تاریخی، انواع روش‌هایی را که جوامع مذهبی یا نهادهای مذهبی تازه ظهور کرده‌اند، درک، ارزش گذاری، تعامل یا تلاش برای نادیده گرفتن شهرنشینی شدید و محیط‌های ساخته شده به سرعت در حال تغییر نشان می‌دهند.

This book discusses Asia’s rapid pace of urbanization, with a particular focus on new spaces created by and for everyday religiosity. The essays in this volume – covering topics from the global metropolises of Singapore, Bangalore, Seoul, Beijing, and Hong Kong to the regional centers of Gwalior, Pune, Jahazpur, and sites like Wudang Mountain – examine in detail the spaces created by new or changing religious organizations that range in scope from neighborhood-based to consciously global. The definition of “spatial aspects” includes direct place-making projects such as the construction of new religious buildings – temples, halls and other meeting sites, as well as less tangible religious endeavors such as the production of new “mental spaces” urged by spiritual leaders, or the shift from terra firma to the strangely concrete effervesce of cyberspace. With this in mind, it explores how distinct and blurred, and open and bounded communities generate and participate in diverse practices as they deliberately engage or disengage with physical landscapes/cityscapes. It highlights how through these religious organizations, changing class and gender configurations, ongoing political and economic transformations, continue as significant factors shaping and affecting Asian urban lives. In addition, the books goes further by exploring new and often bittersweet “improvements” like metro rail lines, new national highways, widespread internet access, that bulldoze – both literally and figuratively – religious places and force relocations and adjustments that are often innovative and unexpected. Furthermore, this volume explores personal experiences within the particularities of selected religious organizations and the ways that subjects interpret or actively construct urban spaces. The essays show, through ethnographically and historically grounded case studies, the variety of ways newly emerging religious communities or religious institutions understand, value, interact with, or strive to ignore extreme urbanization and rapidly changing built environments.