Pioneer Settlement in South Brazil: The Case of Toledo, Paraná

در دوره پس از پایان جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورهای در حال توسعه، استعمار یا اسکان پیشگامانه را به عنوان یکی از روش‌های ایجاد یک اقتصاد قابل اعتمادتر و متعادل‌تر به کار گرفته‌اند. احساس می‌شود که سیستم‌های سنتی و یک طرفه مالکیت و تولید مزرعه با دارایی‌های لاتی‌فوندیوم و مینی‌فوندیوم‌هایشان به تدریج و به‌طور مسالمت‌آمیز با معرفی و گسترش سیستم‌های استقرار بهتر، کمتر برجسته خواهند شد. افزایش قابل توجه در فشار جمعیت، بخش‌های وسیع زمین‌های بلااستفاده یا کم استفاده، و پیشرفت‌های مدرن در برنامه‌ریزی سکونتگاه‌ها از دیگر دلایل قانع‌کننده برای شروع برنامه‌های استعمار هستند. از بین تمام مناطق جهان، قاره آمریکای جنوبی احتمالاً دارای گسترده‌ترین تنوع سکونتگاه‌های پیشگام برنامه‌ریزی‌شده و همچنین بزرگ‌ترین برنامه‌ها است. برزیل، بزرگترین کشور این قاره، فعالانه درگیر پر جمعیت کردن فضاهای وسیع و خالی داخلی خود است و فرصت های عالی برای بررسی علمی انواع سکونتگاه های مرزی جدید فراهم می کند. علاوه بر بحث آکادمیک در مورد منشأ و توسعه این عبارات گسترش انسان به مناطق حاشیه ای، بررسی انتقادی تلاش های نسبتاً جدید در زمین نشینی چیز مفیدی است زیرا آنچه که از چنین مطالعاتی آموخته می شود ممکن است مستقیماً قابل اجرا باشد. به سایر مناطق پیشگام و علاوه بر این، ممکن است برای بهبود کلی اقتصادی در این قاره از اهمیت حیاتی برخوردار باشد. در این تک نگاری، شاگرد من، کی. مولر، مستعمره مرزی برزیل جنوبی تولدو، پارانا را که در سال 1946 تأسیس شد، تحلیل می‌کند.

In the period since the end of world War II numerous develop­ ing countries have employed colonization, or planned pioneer settlement, as one method of building a more reliable and bal­ anced economy. It is felt that the traditional, single-sided sys­ tems of farm ownership and production with their latifundium and minifundium holdings will gradually and peacefully become less prominent as better settlement systems are introduced and extended. Marked increases in population pressure, large tracts of unused or underused land, and modern improvements in set­ tlement planning are among other compelling reasons for star­ ting colonization programs. Of all the areas in the world, the continent of South America probably has the widest variety of planned pioneer settlements as well as the most sizeable programs. Brazil, the largest country on the continent, is actively engaged in populating the vast, emp­ ty spaces of its interior, and provides excellent opportunities for the scholarly investigation of new frontier settlement types. In addition to the academic discussion of the origin and develop­ ment of these expressions of man's expansion into marginal ar­ eas, the critical examination of relatively new attempts at land settlement is a useful thing because what is to be learned from such studies may be directly applicable to other pioneer zones and, moreover, may be of vital significance to overall economic improvement on the continent. In this monograph, my student, K. Muller, analyzes the South Brazilian frontier colony of Toledo, Parana, founded in 1946.