Pink Brain, Blue Brain: How Small Differences Grow Into Troublesome Gaps -- And What We Can Do About It

کاوش علمی دقیق تفاوت‌های بین پسران و دختران که کلیشه‌های مضر جنسیتی را از بین می‌برد و راهنمایی‌های عملی برای والدین و مربیان ارائه می‌دهد.

در دهه گذشته ، ما ایده های خاصی را در مورد تفاوت های بین زن و مرد پذیرفته ایم - مثلاً پسرها نمی توانند در کلاس درس تمرکز کنند و دختران وسواس زیادی به روابط دارند. در «مغز صورتی، مغز آبی»، لیز الیوت، عصب‌شناس، این تفکر را روی سرش می‌چرخاند. الیوت با درخواست سال‌ها تحقیق جامع و کار خود در زمینه نوروپلاستیسیتی، استدلال می‌کند که مغز نوزادان آنقدر انعطاف‌پذیر است که تفاوت‌های کوچک در بدو تولد به مرور زمان تشدید می‌شود، زیرا والدین و معلمان - و در کل فرهنگ - ناخواسته کلیشه‌های جنسیتی را تقویت می‌کنند. خود بچه‌ها با بازی کردن به نقاط قوت خود، تفاوت‌ها را تشدید می‌کنند. آنها دائماً مدارهای "پرتاب توپ" یا "نوازش عروسک" را تمرین می کنند و به ندرت از مناطق راحتی خود دور می شوند. اما الیوت می‌گوید این تنها کاری است که آن‌ها باید انجام دهند، و او به والدین و معلمان راه‌های مشخصی برای کمک ارائه می‌دهد. پسرها در واقع «در ریاضیات بهتر» نیستند، بلکه در انواع خاصی از استدلال فضایی هستند. دختران طبیعتاً همدل تر نیستند. آنها اجازه دارند احساسات خود را بیان کنند. با قدردانی از چگونگی ظهور تفاوت‌های جنسی - به جای فرض اینکه آنها حقایق بیولوژیکی ثابتی هستند - می‌توانیم به همه کودکان کمک کنیم تا به حداکثر پتانسیل خود برسند، شکاف‌های نگران‌کننده بین پسران و دختران را ببندیم و در نهایت به جنگ‌های جنسیتی که در حال حاضر ما را از هم جدا کرده‌اند پایان دهیم.

A precise scientific exploration of the differences between boys and girls that breaks down damaging gender stereotypes and offers practical guidance for parents and educators.

In the past decade, we've come to accept certain ideas about the differences between males and females—that boys can't focus in a classroom, for instance, and that girls are obsessed with relationships. In Pink Brain, Blue Brain, neuroscientist Lise Eliot turns that thinking on its head. Calling on years of exhaustive research and her own work in the field of neuroplasticity, Eliot argues that infant brains are so malleable that small differences at birth become amplified over time, as parents and teachers—and the culture at large—unwittingly reinforce gender stereotypes. Children themselves intensify the differences by playing to their modest strengths. They constantly exercise those “ball-throwing” or “doll-cuddling” circuits, rarely straying from their comfort zones. But this, says Eliot, is just what they need to do, and she offers parents and teachers concrete ways to help. Boys are not, in fact, “better at math” but at certain kinds of spatial reasoning. Girls are not naturally more empathetic; they’re allowed to express their feelings. By appreciating how sex differences emerge—rather than assuming them to be fixed biological facts—we can help all children reach their fullest potential, close the troubling gaps between boys and girls, and ultimately end the gender wars that currently divide us