Physiologic Anchorage Control: A New Orthodontic Concept and its Clinical Application

این کتاب مقدمه‌ای جامع برای کنترل فیزیولوژیک انکوریج ارائه می‌کند، پیامدهای آن را برای عمل بالینی توضیح می‌دهد، و یک تکنیک انکوریج را ارائه می‌کند که برای درمان مال اکلوژن‌های مختلف قابل استفاده است. مفهوم کنترل انکوریج فیزیولوژیک از مشاهدات حرکت مولر فوقانی در طول رشد در نوجوانی، از جمله در صورت عدم درمان ارتودنسی، مشتق شده است که نشان می دهد جابجایی مولر به جلو شامل دو جزء است: اولی به دلیل نیروی بیولوژیکی یا از دست دادن انکوریج فیزیولوژیک و دومی. به دلیل نیروی ارتودنسی یا از دست دادن انکوریج مکانیکی. تمام روش‌های انکوریج قبلی بر این فرض استوار بودند که از دست دادن انکوریج مولار صرفاً به نیروی مکانیکی مورد استفاده برای جمع کردن دندان‌های قدامی نسبت داده می‌شود، و مفهوم جدید نشان‌دهنده یک تغییر پارادایم با اهمیت بالینی است. این کتاب الگوی رشد مولر بالایی را در عمق بررسی می‌کند، اهمیت فیزیولوژیکی منحنی Spee را برجسته می‌کند و بیومکانیک کنترل لنگر فیزیولوژیکی را تجزیه و تحلیل می‌کند. یک سیستم کنترل لنگرگاه که به‌طور کامل آخرین بینش‌های مفهومی را در نظر می‌گیرد، شرح داده شده و کاربرد و کاربرد بالینی آن مورد بررسی قرار گرفته است.

This book provides a comprehensive introduction to physiologic anchorage control, explains the implications for clinical practice, and presents an anchorage technique applicable for the treatment of different malocclusions. The concept of physiologic anchorage control is derived from observations of upper molar movement during growth in adolescence, including in the absence of orthodontic treatment, which indicate that molar forward displacement comprises two components: the first due to biologic force or physiologic anchorage loss and the second due to orthodontic force or mechanical anchorage loss. All previous anchorage methods have been based on the assumption that molar anchorage loss is to be attributed solely to the mechanical force used to retract anterior teeth, and the new concept represents a paradigm shift of clinical significance. This book explores the pattern of upper molar growth in depth, highlights the physiologic significance of the curve of Spee, and analyzes the biomechanics of physiologic anchorage control. An anchorage control system that fully takes into account the latest conceptual insights is described and its clinical use and utility, examined.