Philosophy of Music: A History

از دوران باستان تا فلسفه تحلیلی معاصر، تحلیلی مختصر اما کامل از استدلال‌هایی که توسط برخی از برجسته‌ترین فیلسوفان تمام دوران ارائه شده است، ارائه می‌کند. علاوه بر زیبایی شناسی خاص موسیقی، این جلد به متافیزیک، اخلاق، فلسفه زبان، روانشناسی، انسان شناسی و تحولات علمی که بر تبیین های فلسفی موسیقی تأثیر گذاشته است، می پردازد. این کتاب با شروع از خاستگاه فلسفه در تفکر غربی (فیثاغورث، افلاطون، ارسطو) در مورد چیستی موسیقی از نظر آگوستین، دکارت، لایب نیتس، روسو، کانت، هگل، رمانتیک ها، شوپنهاور، نیچه، ویتگنشتاین، سوزان لانگر، صحبت می کند. بلوخ، آدورنو و بسیاری دیگر. تحولات اخیر در سنت تحلیلی با توجه خاص به هستی شناسی آثار هنری موسیقی و به مسئله موسیقی و احساسات نشان داده شده است. ایده جالبی که در سرتاسر کتاب تکرار می‌شود این است که فیلسوفان اجازه می‌دهند نوعی خویشاوندی پنهانی بین موسیقی و فلسفه به‌عنوان ابزاری برای آشکار کردن جنبه‌های مکمل حقیقت وجود داشته باشد.

Ranging from Antiquity to contemporary analytic philosophy, it provides a concise but thorough analysis of the arguments developed by some of the most outstanding philosophers of all times. Besides the aesthetics of music proper, the volume touches upon metaphysics, ethics, philosophy of language, psychology, anthropology, and scientific developments that have influenced the philosophical explanations of music. Starting from the very origins of philosophy in Western thought (Pythagoras, Plato, Aristotle) the book talks about what music is according to Augustine, Descartes, Leibniz, Rousseau, Kant, Hegel, the Romantics, Schopenhauer, Nietzsche, Wittgenstein, Susanne Langer, Bloch, Adorno, and many others. Recent developments within the analytic tradition are illustrated with particular attention to the ontology of the musical artwork and to the problem of music and emotions. A fascinating idea which recurs throughout the book is that philosophers allow for a sort of a secret kinship between music and philosophy, as means to reveal complementary aspects of truth.