Philosophy in Science: An Historical Introduction

موضوعات سنتی "فلسفه طبیعت" - فضا، زمان، علیت، ساختار جهان - در نظریه‌های علمی مدرن ما به‌طور عمده وجود دارد. این کتاب مسیرهای پیچیده ای را که بحث در مورد این موضوعات طی کرده است، از افلاطون و ارسطو، تا دکارت، لایب نیتس، کانت و دیگر متفکران بزرگ، تا کیهان شناسی های نسبیتی و نظریه های بزرگ یکپارچه علم معاصر، دنبال می کند. در پرتو این تحول تاریخی، روشن می‌شود که علم مدرن نه تنها به ما قدرت تکنولوژیکی در سراسر جهان می‌دهد، بلکه درک عمیق‌تری از واقعیت فیزیکی به ما می‌دهد. از این نظر، علم را می‌توان وارث «فلسفه طبیعت» سنتی دانست. علاوه بر این، خواننده متوجه خواهد شد که چرا خود علم شایسته است موضوع تأمل فلسفی باشد.

The traditional topics of the "philosophy of nature" — space, time, causality, the structure of the universe — are overwhelmingly present in our modern scientific theories. This book traces the complex paths that discussion of these topics has followed, from Plato and Aristotle, through Descartes, Leibniz, Kant and other great thinkers, right up to the relativistic cosmologies and the grand unified theories of contemporary science. In the light of this historical development, it becomes clear that modern science gives us not only a technological power over the world, but also a deeper understanding of physical reality. In this sense, science could be regarded as an heir to the traditional "philosophy of nature". Moreover, the reader will learn why science itself deserves to be the subject of philosophical reflection.