Philosophy and Life: Essays on John Wisdom

جان ویزدم و وسعت فلسفه ههم ذمان 1. مقالات این جلد مقالات پس از دو قطعه از جان ویزوم همگی توسط فیلسوفانی نوشته شده است که قبلاً دانشجویان یا دوستان حکمت بوده اند یا به وی احترام زیادی قائل هستند. کار مشارکت‌های آن‌ها همه با در نظر گرفتن او نوشته شده بود و قرار بود در کنفرانسی برای بزرگداشت کار او مورد بحث قرار گیرد. این کنفرانس در آگوست 1983 در کالج ترینیتی کمبریج برگزار شد که ویزدام از سال 1935 یکی از اعضای آن بوده است. ویزدام استاد استدلال گفتمانی است و یکی از مشارکت های متمایز او در فلسفه بررسی اشکال مختلف آن و ارتباط آنها به ویژه بوده است. شکلی که در تحقیق فلسفی به خود می گیرد و روشی که درک ما را در آنجا پیش می برد. نگرانی او برای نشان دادن پیوندهای بین همه آنچه در چنین استدلالی انتزاعی است و عینی و خاص است، در بسیاری از مقالات این جلد به خوبی شناخته شده و نشان داده شده است. اما حکمت همچنین درک عمیقی از نوع فهمی دارد که به صورت غیرگفتمانی پیش می رود. همانطور که او در اولین قطعه این جلد بیان می کند: هر چند یک منتقد ماهر، «من مطمئن هستم که بسیاری از چیزهایی که «هملت» را «هملت» می سازد، بین انگشتان او می چرخد. او خود درک ما را در مورد بسیاری از سؤالات در فلسفه از این طریق، نه صرفاً با آنچه که گفته است، بلکه با آنچه «بین خطوط» پیشنهاد کرده است، ارتقا داده است.

JOHN WISDOM AND THE BREADTH OF PHILOSOPHY hham Dhman 1. THE ESSAYS IN THIS VOLUME The essays following the two pieces by John Wisdom have all been written by philosophers who are former students or friends of Wisdom or who have a high regard for his work. Their contributions were all written with him in mind and to be discussed at a conference honouring his work. This conference was held in August 1983 at Trinity College, Cambridge, of which Wisdom has been a fellow since 1935. Wisdom is a master of discursive reasoning and one of his distinctive contributions in philosophy has been to examine its various forms and their interconnections, particularly the form it takes in philosophical inquiry and the way it advances our understanding there. His concern to bring out the links between all that is abstract in such reasoning and the concrete and particular is well known and represented in many of the essays in this volume. But Wisdom has also a deep appreciation of the kind of understanding that is advanced non-discursively. As he puts it in the first piece in this volume: However skilled a good critic 'I am sure that much of what makes "Hamlet" "Hamlet" will run between his fingers'. He has himself advanced our understanding on many questions in philosophy in this way, not simply by what he has said, but also by what he has suggested 'between the lines'.