Philosophie als Erfahrungswissenschaft: Aufsätze zur philosophischen Anthropologie und Sprachphilosophie

با این حال، درمان می تواند بسیار متفاوت باشد. این دومی نه تنها مفهوم خاصی از فلسفه را مشخص می کند، بلکه فیلسوفی را که آن را به کار می گیرد نیز مشخص می کند. از این نظر، هر بحثی از یک اندیشه فلسفی، یک یادداشت زندگینامه ای نیز هست. ویژگی تجربی-علمی رشته های فکری فلسفی گردآوری شده در این جلد تا حد قابل توجهی از دانش انسان شناسی فرهنگی (در اصل آمریکایی) ناشی می شود. استخراج او از ابتکارات قوم شناسی سنتی و همچنین قوم شناسی تطبیقی، همراه با «کار میدانی» پربار، بر تجربیات جدید و بدیع در مورد انسان بر مبنای انسان شناسی تأکید کرده است. در نتیجه، بیش از یک همکاری صرف بین فلسفه و علم رشد کرده است: در اینجا شخصیت خود فلسفی تغییر کرده است. این همکاری یا بهتر بگوییم درهم تنیدگی عمیق از ویژگی های فلسفه مدرن است. به ویژه در تفکر هرمان وین، این ویژگی به یک نقطه شروع فلسفی پربار تبدیل شده است. این را می‌توان برای بحث‌های فلسفی-انسان‌شناختی و زبانی-فلسفی او ثابت کرد. دقیقاً در ارزیابی و تفکر در آن زمینه ها است که ایده تجربه قدرت خلاقانه خود را به دست می آورد. این ایده باید به عنوان انگیزه اساسی در نظر گرفته شود - نه به عنوان یک نشانه مرتباً تکرار شونده یا صورت بندی برخی از مطلوبیت ها در فلسفه. اگر فلسفه کنونی ما را در نظر بگیریم، معلوم می‌شود که چنین نقطه شروعی نه تنها در ملاحظات انسان‌شناختی و برخی ملاحظات زبانی- فلسفی، بلکه در مسائل اخلاقی نیز مثمر ثمر بوده است - ما به آمریکایی و دیگران اشاره می‌کنیم

die Behandlungsweise kann jedoch sehr verschieden sein. Diese letztere charakterisiert nicht nur eine bestimmte Auffassung von Philosophie, sondern ebenso den Philosophen, der sie anwendet. In dem Sinne ist jede Erörterung eines philosophischen Gedankens zugleich eine bio­ graphische Notiz. Der erfahrungswissenschaftliche Charakter der in diesem Band ge­ sammelten philosophische Gedankengänge entstammt zu einem er­ heblichen Teil der Kenntnisnahme der (ursprünglich amerikanischen) Kulturanthropologie. Ihr Schöpfen aus den Initiativen der alther­ kömmlichen Ethnologie wie auch aus der vergleichenden Völkerkunde hat, zusammen mit dem fruchtbaren «:field-work», auf einer anthropo­ logischen Basis neue und neuartige Erfahrungen über den Menschen hervorgehoben. Dadurch ist mehr als ein bloßes Kooperieren von Philosophie und Wissenschaft gewachsen: hier hat sich der Charakter des Philosophischen selbst gewandelt. Diese Kooperation, ja vielmehr tiefgreifende Verschränkung ist ein Merkmal moderner Philosophie. Besonders im Denken von Hermann Wein ist dieses Charakteristikum zu einem fruchtbaren philosophischen Ausgangspunkt geworden. Das wäre sowohl für seine philosophisch-anthropologischen wie auch für seine sprachphilosophischen Erörterungen nachzuweisen. Eben in der Abschätzung und Durchdenkung jener Bereiche bekommt die Idee der Erfahrung ihre Gestaltungskraft. Als Grundmotiv wäre diese Idee zu betrachten - nicht als ein regelmässig wiederkehrender Hinweis oder die Formulierung irgendeiner Wünschbarkeit in philosophicis. Betrachtet man unsere Philosophie der Gegenwart, so ergibt sich, dass ein solcher Ausgangspunkt außer in anthropologischen und be­ stimmten sprachphilosophischen Erwägungen auch in ethischen Frage­ stellungen fruchtbar geworden ist - wir weisen auf die amerikanischen und anderen