دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mulhall. Stephen
سری:
ISBN (شابک) : 9781400826650, 1400826659
ناشر: Princeton University Press
سال نشر: 2009;2008
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 386 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب اسطوره های فلسفی پاییز: سقوط انسان، هایدگر، مارتین، 1889-1976، نیچه، فردریش ویلهلم، 1844-1900، انسان شناسی فلسفی، ویتگنشتاین، لودویگ، 1889-1951، کتاب الکترونیک
در صورت تبدیل فایل کتاب Philosophical Myths of the Fall به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب اسطوره های فلسفی پاییز نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
آیا فیلسوفان پس از عصر روشنگری ایده گناه اصلی و از این رو این دیدگاه را که زندگی جستجوی رهایی از آن است را رد کردند؟ در اسطورههای فلسفی سقوط، استفان مولهال یک بعد اخلاقی- مذهبی شگفتانگیز را در آثار سه فیلسوف بسیار تأثیرگذار - نیچه، هایدگر و ویتگنشتاین، شناسایی و ارزیابی میکند. او می پرسد: آیا ایده مسیحی انسانیت به عنوان ناقص ساختاری چیزی است که هدف این سه متفکر صرفاً انتقاد از آن است؟ یا در نهایت با بازتولید انواع سکولار از همان اسطوره ختم می شوند؟ مولهال استدلال میکند که هرکدام، به طرق مختلف، تصوری از انسانها را بهعنوان نیازمند رستگاری ایجاد میکنند: به نظر میرسد که ما در کار آنها چندان قادر یا مستعد خطا و خیال نیستیم، بلکه از نظر ساختاری منحرف هستیم و در نادرستی زندگی میکنیم. از این نظر، کار آنها بیشتر با دیدگاه مسیحی هماهنگ است تا با جریان اصلی روشنگری. با این حال، هر سه متفکر صریحاً هرگونه درک دینی از انحراف انسانی را رد می کنند. در واقع، آنها درک انسانها را در اصل گناهآلود میدانند و محور آن چیزی میدانند که ما باید از آن رهایی پیدا کنیم. و با این حال، هر یک عناصر اصلی آن درک را نیز در تفکر خود بازتولید می کند. هر کدام افسانه خود از سقوط ما را بازگو می کند و تصویر خود را از رستگاری به نمایش می گذارد. این کتاب با این پرسش به پایان میرسد که آیا این وامداری به دین، تفکر این فیلسوفان را به حقیقت شرایط انسانی نزدیکتر میکند یا در عوض آن را از آن دورتر میکند؟
Did post-Enlightenment philosophers reject the idea of original sin and hence the view that life is a quest for redemption from it? In Philosophical Myths of the Fall, Stephen Mulhall identifies and evaluates a surprising ethical-religious dimension in the work of three highly influential philosophers--Nietzsche, Heidegger, and Wittgenstein. He asks: Is the Christian idea of humanity as structurally flawed something that these three thinkers aim simply to criticize? Or do they, rather, end up by reproducing secular variants of the same mythology? Mulhall argues that each, in different ways, develops a conception of human beings as in need of redemption: in their work, we appear to be not so much capable of or prone to error and fantasy, but instead structurally perverse, living in untruth. In this respect, their work is more closely aligned to the Christian perspective than to the mainstream of the Enlightenment. However, all three thinkers explicitly reject any religious understanding of human perversity; indeed, they regard the very understanding of human beings as originally sinful as central to that from which we must be redeemed. And yet each also reproduces central elements of that understanding in his own thinking; each recounts his own myth of our Fall, and holds out his own image of redemption. The book concludes by asking whether this indebtedness to religion brings these philosophers' thinking closer to, or instead forces it further away from, the truth of the human condition.
Content: Acknowledgments
Introduction
CHAPTER 1 The Madman and the Masters: Nietzsche
CHAPTER 2 The Dying Man and the Dazed Animal: Heidegger
CHAPTER 3 The Child and the Scapegoat: Wittgenstein
Conclusion
Index.