Peter Handke, Jugoslawien und das Problem der strukturellen Gewalt: Literaturwissenschaft und politische Theorie

خشونت ساختاری فقط یک مشکل علوم سیاسی نیست: صور فلکی قدرت سیاسی واقعی و دستورات ادراک رمزگذاری شده از نظر فرهنگی، منطق های پیچیده ای را که مستلزم تأمل نظری و فلسفی است، ترکیب می کنند و از آنها تبعیت می کنند. با این حال، به عنوان یک کاوش عمیق اجتماعی، این ادبیات است که چنین مجموعه‌ای را بیان می‌کند.

آن لیندنر بحث درباره نویسنده پیتر هاندکه در طول جنگ‌های یوگسلاوی را به عنوان نقطه شروع، و بیان ادبی از نوع خشونت ساختاری به عنوان مشکلی برای بررسی جوامع دولتی مدرن او در دو سطح پیش می رود: از یک سو، متون هاندکه بر حسب مشکلات سیاسی در بیرونی سیاسی آنها خوانده می شود. از سوی دیگر، مجموعه ای مفهومی از ابزارها برای تحلیل سیاسی با کمک نظریه های سیاسی جدیدتر توسعه یافته است. به این ترتیب، تحلیلی میان رشته‌ای از پدیده مکانیسم‌های ساختاری خشونت در پیچیدگی جنبه‌های سیستماتیک و ملموس آن موفق می‌شود: حاکمیت، قانون، پلیس، جنگ، کنترل فرهنگی - رسانه‌ای استدلال و دیدگاه. استفاده روش‌شناختی از یک مطالعه ادبی با جهت‌گیری اجتماعی شامل ترسیم این سیاست ادراک است.

Strukturelle Gewalt ist nicht allein ein Problem der Politikwissenschaft: Realpolitische Machtkonstellationen und kulturell codierte Wahrnehmungsordnungen verbinden sich und gehorchen dabei komplexen Logiken, die eine theoretisch-philosophische Reflexion erfordern. Als gesellschaftliche Tiefensondierung ist es aber die Literatur, die eine solche Bündelung artikuliert.

Anne Lindner nimmt die Debatte um den Autor Peter Handke während der Jugoslawien-Kriege zum Ausgangspunkt, über die literarische Artikulation den Typus der strukturellen Gewalt als Problem moderner Staatsgesellschaften zu untersuchen. Sie geht dabei auf zwei Ebenen vor: Zum einen werden die Texte Handkes auf die politischen Problemstellungen hin in ihrer politischen Äußerlichkeit gelesen; zum anderen wird mithilfe neuerer politischer Theorien ein begriffliches Instrumentarium politischer Analyse entwickelt. So gelingt eine disziplinen-übergreifende Analyse des Phänomens struktureller Gewaltmechanismen in der Komplexität ihrer systematischen wie konkreten Aspekte: Souveränität, Recht, Polizei, Krieg, kulturell-mediale Steuerung der Argumentation und des Blicks. Der methodische Einsatz einer gesellschaftlich orientierten Literaturwissenschaft besteht dabei in der Kartographierung dieser Wahrnehmungspolitik.