دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Joel Whitebook
سری:
ISBN (شابک) : 0262731177, 9780262731171
ناشر: The MIT Press
سال نشر: 1996
تعداد صفحات: 357
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 30 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Perversion and Utopia: Studies in Psychoanalysis and Critical Theory (Studies in Contemporary German Social Thought) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب انحراف و اتوپیا: مطالعات روانکاوی و نظریه انتقادی (مطالعاتی در اندیشه اجتماعی معاصر آلمان) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
جوئل وایت بوک در این چالش فراگیر در برابر نقدهای پسامدرن روانکاوی، برای ادغام مجدد تحقیق سازش ناپذیر فروید از ناخودآگاه با بینش های سیاسی و فلسفی نظریه انتقادی بحث می کند. انحراف و اتوپیا از سنت اروس و تمدن هربرت مارکوزه و فروید و فلسفه پل ریکور پیروی می کند. با این حال، به دلیل درک قابل توجه نویسنده نه تنها از مطالعات روانکاوی، بلکه همچنین از فضای انتقادی معاصر، این کتاب ها را گسترش می دهد. وایت بوک، فیلسوف و روانکاو، با سهولت یکسانی درباره هابرماس و فروید می نویسد. یک تز اصلی انحراف و اتوپیا این است که یک قرابت اساسی بین انگیزه اتوپیایی و انگیزه انحرافی وجود دارد، به این صورت که هر دو نشان دهنده تمایل به دور زدن اصل واقعیت هستند که فروید مدعی تعریف شرایط انسانی است. این کتاب جنبههای مثبت و منفی رابطه بین این انگیزهها را که ویژگیهای همهجای زندگی انسان هستند و الزامات وجود اجتماعی متمدن بررسی میکند. کتاب وایت بوک مسیری را بین محافظه کاری روانکاوانه ارتدوکس هدایت می کند که صرفاً به دنبال سرکوب انگیزه انحرافی- اتوپیایی به نام تداوم و انسجام اجتماعی است و آن اشکال فرودو مارکسیسم، پست مدرنیسم و فمینیسم روانکاوانه که از بیان مستقیم و کامل آن در جامعه دفاع می کنند. نام رهایی در حالی که او محدودیتهای رویکردهای متنی فعلی به فروید را نشان میدهد، بهویژه رویکردهای تحت تأثیر لاکان، وایتبوک همچنین از درسهای روانکاوی برای مقابله با عقلگرایی بیش از حد نظریه انتقادی هابرماسی استفاده میکند، بنابراین سهم قابل توجهی در بحثهای جاری در نظریه انتقادی دارد. خود تحليل و تفسير او از انحراف، خودشيفتگي، تصعيد و نفس، بينش جديدي را نسبت به اين موضوعات محوري و خاردار در فرويد به ارمغان مي آورد، و بحث هاي او درباره آدورنو، ماركوزه، كاستورياديس، هابرماس، ريكور، لاكان و ديگران به همان اندازه نافذ است.
In this sweeping challenge to the postmodern critiques of psychoanalysis, Joel Whitebook argues for a reintegration of Freud's uncompromising investigation of the unconscious with the political and philosophical insights of critical theory. Perversion and Utopia follows in the tradition of Herbert Marcuse's Eros and Civilization and Paul Ricoeur's Freud and Philosophy. It expands on these books, however, because of the author's remarkable grasp not only of psychoanalytic studies but also of the contemporary critical climate; Whitebook, a philosopher and a psychoanalyst, writes with equal facility on both Habermas and Freud. A central thesis of Perversion and Utopia is that there is an essential affinity between the utopian impulse and the perverse impulse, in that both reflect a desire to bypass the reality principle that Freud claimed to define the human condition. The book explores the positive and negative aspects of the relationship between these impulses, which are ubiquitous features of human life, and the requirements of civilized social existence. Whitebook steers a course between orthodox psychoanalytic conservatism, which seeks simply to repress the perverse-utopian impulse in the name of social continuity and cohesion, and those forms of Freudo-Marxism, postmodernism, and psychoanalytic feminism that advocate its direct and full expression in the name of emancipation. While he demonstrates the limitations of the current textual approaches to Freud, especially those influenced by Lacan, Whitebook also enlists the lessons of psychoanalysis to counteract the excessive rationalism of the Habermasian brand of critical theory, thus making a substantial contribution to current discussions within critical theory itself. His analysis and interpretation of perversion, narcissism, sublimation, and ego bring new insight to these central and thorny issues in Freud, and his discussions of Adorno, Marcuse, Castoriadis, Habermas, Ricoeur, Lacan, and others are equally penetrating.