Perspectives on Mathematics Education: Papers Submitted by Members of the Bacomet Group

BACOMET را نمی توان صرفاً بر اساس انتشارات آن ارزیابی کرد. پس مهم است که خواننده، تنها با این حجم که می‌تواند در مورد فعالیت‌های BACOMET و نتایج اصلی آن تا به امروز قضاوت کند، باید چیزهایی از آنچه قبل از انتشار این کتاب انجام شده است بداند. زیرا داستان این است که چگونه گروهی از مربیان، عمدتاً مربیان دانش‌آموز معلم ریاضی، خود را متعهد به یک دوره کار مداوم و خودآموزی کردند. مفهوم BACOMET طی یک سری جلسات در سالهای 1978-1979 بین سه ویراستار، بنت کریستینسن، جفری هاوسون و مایکل اوت برگزار شد، که در آن ما نگرانی خود را در مورد کمک های آموزش ریاضی به عنوان یک رشته در آموزش معلمان ابراز کردیم. ما آن را مشاهده کردیم و در آن شرکت کردیم. زمان کوتاهی که در اختیار معلم آموزگار قرار داشت، با دانش و تجربه محدود دانش‌آموزان که می‌بایست بر آن تکیه می‌کردند، مشکلات گیج‌کننده‌ای را در مورد اولویت‌ها و تأکیدات ایجاد کرد. تشخیص این که این مشکلات توسط مربیان بسیاری از کشورهای مختلف مشترک است با این واقعیت مطابقت داشت که تلاش برای جستجوی راه حل قابل قبول بین المللی (یا حتی ملی) برای مشکلات ما بی نتیجه خواهد بود. زمینه ها و سنت های مختلف این را رد می کند.

BACOMET cannot be evaluated solely on the basis of its publications. It is important then that the reader, with only this volume on which to judge both the BACOMET activities and its major outcome to date, should know some­ thing of what preceded this book's publication. For it is the story of how a group of educators, mainly tutors of student-teachers of mathematics, com­ mitted themselves to a continuing period of work and self-education. The concept of BACOMET developed during a series of meetings held in 1978-79 between the three editors, Bent Christiansen, Geoffrey Howson and Michael Otte, at which we expressed our concern about the contributions from mathematics education as a discipline to teacher education, both as we observed it and as we participated in it. The short time which was at the teacher-educator's disposal, allied to the limited knowledge and experience of the students on which one had to build, raised puzzling problems concerning priorities and emphases. The recognition that these problems were shared by educators from many different countries was matched by the fact that it would be fruitless to attempt to search for an internationally (or even nationally) acceptable solution to our problems. Different contexts and traditions rule this out.