دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: Modern Library ed
نویسندگان: Grant. Ulysses Simpson
سری: Modern Library war
ISBN (شابک) : 9780679641490, 0679641491
ناشر: Random House Publishing Group;Modern Library
سال نشر: 2000;1999
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب خاطرات شخصی: بیوگرافی و اتوبیوگرافی -- تاریخی ، ژنرال -- ایالات متحده ، تاریخ -- ایالات متحده -- ایالت و محلی -- ژنرال ، رئیس جمهور -- ایالات متحده ، رئیس جمهور ، مبارزات نظامی ، ژنرال ها ، زندگی نامه ، زندگی نامه ، تاریخ ، کتاب های الکترونیکی , Ulysses S. -- (Ulysses Simpson), -- 1822-1885, ایالات متحده -- تاریخ -- جنگ داخلی ، 1861-1865 -- مبارزات انتخاباتی ، رئیس جمهور -- ایالات متحده -- بیوگرافی ، ژنرال -- ایالات متحده -- بیوگرافی، ایالات متحده -- ارتش -- بیوگرافی، زندگی نامه و اتوبیوگرافی -- تاریخی، تاریخ
در صورت تبدیل فایل کتاب Personal Memoirs به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خاطرات شخصی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
مارک تواین بسیاری از مردان بزرگ جنگ داخلی و عصر طلایی را میشناخت و هیچکس را بیشتر از اولیس اس. گرانت که متواضع، حساس، سخاوتمند، صادق و فوقالعاده باهوش بود، ارج نمینهاد. شجاعت گرانت، چه اخلاقی و چه فیزیکی، یک موضوع ثبت شده بود. نبوغ او به عنوان یک ژنرال، جاودانگی او را تضمین می کرد. در سال 1881، تواین از گرانت خواست تا خاطرات خود را بنویسد. گرانت پاسخ داد هیچکس به من علاقه ندارد. خارج از ارتش، خارج از دفتر، و از روی لطف - زندگی او اکنون همین بود. او به تواین یادآوری کرد که تاریخ نظامی اولیس اس. گرانت که توسط دستیار دوران جنگ او، آدام بادو نوشته شده بود، فروش ضعیفی داشت. و کتاب جان راسل یانگ، دور دنیا با ژنرال گرانت، که در سال 1879 منتشر شد، یک شکست کامل بود. شکسته و مریض -- او در سال 1884 شروع به رنج دردناکی از سرطان گلو کرد -- گرانت پذیرفت که چهار مقاله برای مجله قرن در مورد برخی از نبردهای جنگ داخلی خود بنویسد ، و سنت پیشنهاد داد که خاطراتش را فقط در صورت نوشتن آنها منتشر کند. تواین در یک تور سخنرانی بود که شنید که گرانت ممکن است مایل باشد کتابی بنویسد و با عجله به نیویورک بازگشت تا به گرانت بگوید که می تواند ترتیب انتشار کتاب را توسط یک شرکت کوچک تحت کنترل خود بدهد. گرانت پیشنهاد او را پذیرفت زیرا تواین اولین کسی بود که به او پیشنهاد نوشتن خاطراتش را داد. اراده انعطاف ناپذیر و ذهن قدرتمندی که به گرانت کمک کرد تا به یک ژنرال بزرگ تبدیل شود، قوی تر از دردهای عذاب آور، شب های بی خوابی، و وحشت های مرگ بود. با این حال، در روایتی که او با مدادهای کلفت یا دیکته کردن به منشی تولید کرد، هیچ معنایی از این مبارزه قهرمانانه وجود نداشت. کتاب مانند خود مرد بود - اغلب طنزآمیز، غالباً جذاب، همیشه شفاف، گاهی اوقات تلخ، سخاوتمند به دشمنان، وفادار به دوستانش. تواین وقتی متوجه شد که گرانت کتابی بسیار طولانیتر از آنچه که او برای نوشتن آن قرارداد بسته بود، ساخته است شگفتزده شد، اما گرانت همیشه سعی میکرد بیش از آنچه از او انتظار میرفت به او بدهد. الان هم این کار را کرد. گرانت کتاب خود را در ژوئیه 1885 به پایان رساند. خاطرات یک پیروزی بود. این روایت صراحت و شفافیت ناب ترین نثر انگلیسی را دارد، زیرا ابتدا توسط ویلیام تیندل ساخته شد و سپس در نسخه کینگ جیمز کتاب مقدس در سراسر جهان انگلیسی زبان گسترش یافت. گرانت به عمق خود و تاریخ جهانی مردم انگلیسی-آمریکایی دست یافته بود تا هسته فرهنگ آن، زبان انگلیسی را درک کند. او به آن سبک روایی اعتماد کرد که تأثیرات خود را با هیچ تلاشی برای اثر به دست نمیآورد، آن را در تصاویری زنده بهاندازه کافی کمرنگ جمعآوری کرد تا اتاق تخیل یک خواننده باهوش را گسترش دهد، و معماری ادبی را با چشم هنرمند متولد شد. خاطرات او ناگزیر جزئی و گزینشی بود. مانند تمام خاطرات، خاطرات گرانت در بهترین حالت خود به عنوان افشاگری از نحوه به خاطر سپردن وقایع زندگی پر فراز و نشیب خود و احساساتی بود که با نزدیک شدن به مرگ در او برانگیختند. حقیقت آن کمتر در جزئیات آن چیزی بود که به یاد می آورد، همان طور که در داستانی که باید می گفت، عدالت بر شری بزرگ پیروز شد. در 23 ژوئیه 1885، چند روز پس از تصحیح شواهد کتابش، گرانت در یک کلبه تابستانی در دامنه کوه مک گرگور، نیویورک، در محاصره دوستان و خانواده درگذشت. این خاطرات که چند ماه بعد منتشر شد، هرگز چاپ نشد.
Mark Twain had known many of the great men of the Civil War and the Gilded Age, and esteemed none more highly than Ulysses S. Grant, who was modest, sensitive, generous, honest, and superlatively intelligent. Grant's courage, both moral and physical, was a matter of record. His genius as a general assured his immortality. In 1881, Twain urged Grant to write his memoirs. No one is interested in me, Grant replied. Out of the army, out of office, and out of favor--that was his life now. He reminded Twain that the Military History of Ulysses S. Grant, written by his wartime assistant, Adam Badeau, had sold poorly. And John Russell Young's book, Around the World with General Grant, published in 1879, had been a complete flop. Broke and sick--he began suffering agonizingly painful throat cancer in 1884-- Grant agreed to write four articles for the Century Magazine on some of his Civil War battles, and Century offered to publish his memoirs if only he'd write them. Twain was on a lecture tour when he heard that Grant might be willing to write a book and hurried back to New York to tell Grant that he could arrange for publication of the book by a small firm that he controlled. Grant accepted his offer because Twain had been the first person to suggest he write his memoirs. The inflexible will and powerful mind that helped make Grant a great general were stronger than the torturing pain, the sleepless nights, the terrors of death. Yet there was no sense of this heroic struggle in the narrative he produced with stubby pencils or by dictating to a secretary. The book was like the man himself--often humorous, frequently charming, always lucid, sometimes poignant, generous to his enemies, loyal to his friends. Twain was astonished when he discovered that Grant had produced a considerably longer book than he had contracted to write, but Grant had always tried to give more than was expected of him. He did so even now. Grant finished his book in July 1885. The Memoirs were a triumph. The narrative has the directness and limpidity of the purest English prose as it was first crafted by William Tyndell and then spread throughout the English-speaking world in the King James version of the Bible. Grant had reached deep into himself and into the world history of the Anglo-American people to grasp the core of its culture, the English language. He trusted in that narrative style that achieves its effects by never straining for effect, assembled it into vivid pictures sufficiently understated to allow an intelligent reader's imagination room to expand, and shaped a literary architecture with a born artist's eye. His recollections were inevitably partial and selective. As with all memoirs, Grant's was at its best as a revelation of the way he remembered the events of his tumultuous life and the feelings they evoked in him as death drew near. Its truth was less in the details of what he recalled as in the story he had to tell, of justice triumphant over a great evil. On July 23, 1885, several days after correcting the galley proofs of his book, Grant died in a summer cottage on the slopes of Mount McGregor, New York, surrounded by friends and family. The memoirs, published a few months later, have never been out of print.