Personae

ویرایش جدیدی از شعرهای کوتاه‌تر پاوند پیشگامانه. اگر ابداع مدرنیسم ادبی معمولاً به جیمز جویس، تی. اس. الیوت و ازرا پاوند نسبت داده می‌شود، این پاوند به تنهایی بود که (به قول هیو کنر) "حضور هم افزایی" را فراهم کرد. ) برای تبدیل آزمایش فردی به یک جنبش بین المللی. در سال 1926 پاوند با دقت بدنه اشعار کوتاه‌تر خود را به صورت مجموعه‌ای قطعی درآورد که تمرکز نیرو، صرفه‌جویی در ابزار و عادت به تحلیل را که از نظر او ویژگی‌های سبک جدید بود، به بهترین شکل نشان می‌دهد. پاوند خود را در انواع شخصیت‌ها یا \"نقاب‌ها\" نشان می‌داد که Personae نامیده می‌شد. در سال 1926، انتشار Personae به جنبشی استحکام بخشید که امروزه این اثر به عنوان یکی از متون کلاسیک قرن بیستم است. محققین پوند لی باچلر (از کلمبیا) و آ. والتون لیتز (پروفسور هولمز ادبیات انگلیسی در پرینستون) متن تصحیح شده ای را تهیه کرده اند و "یادداشت آموزنده ای در مورد...

A new edition of Pound's groundbreaking shorter poems.If the invention of literary modernism is usually attributed to James Joyce, T. S. Eliot and Ezra Pound, it was Pound alone who provided (in Hugh Kenner's words) "the synergetic presence") to convert individual experiment into an international movement. In 1926 Pound carefully sculpted his body of shorter poems into a definitive collection which would best show the concentration of force, the economy of means, and the habit of analysis that were, to him, the hallmarks of the new style.This collection, where Pound presented himself in a variety of characters or "masks," was called Personae. In 1926, Personae's publication gave solidity to a movement today the work stands as one of the classic texts of the twentieth century. Pound scholars Lea Baechler (of Columbia) and A. Walton Litz (Holmes Professor of English Literature at Princeton) have prepared a corrected text and supplied an informative "Note on the...