دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Mana Kia
سری:
ISBN (شابک) : 1503610683, 9781503610682
ناشر: Stanford University Press
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 337
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Persianate Selves: Memories of Place and Origin Before Nationalism به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب خودهای ایرانی: خاطرات مکان و خاستگاه قبل از ناسیونالیسم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برای قرنها، فارسی زبان قدرت و یادگیری در سراسر آسیای مرکزی، جنوبی و غربی بود و ایرانیان آموزش اولیه خاصی را دریافت کردند که از طریق آن جهان را درک میکردند و با آن درگیر میشدند. همه کسانی که در سرزمین ایران زندگی می کردند پارس نبودند و پارسیان در بسیاری از سرزمین های دیگر نیز زندگی می کردند. بنابراین فارسی بودن باید در مجموعهای از ارتباطات با مردمی که امروزه آنها را اعضای گروههای مختلف میدانیم تعبیه شود. خود پارسی گستره وسیع تری از امکانات را در بر می گرفت که ادعاهای ناسیونالیستی معاصر درباره مکان و منشاء اجازه می دهند. ما نمیتوانیم این ارتباطات قدیمیتر را بدون تاریخی کردن مفاهیم خود از تفاوت و وابستگی درک کنیم. مانا کیا خطوط یک دنیای بزرگتر ایرانی را ترسیم میکند و مکان، مبدأ و خود بودن را از طریق سنت شکل مناسب خود تاریخی میکند: ادب. در این فرهنگ مشترک، مجاورتها و شباهتها منطقی را تشکیل میدادند که بین مردم تمایز قائل میشد و در عین حال کثرت را در بر میگرفت. ادب در قرن آشفته هجدهم، با پراکنده شدن جمعیت ها و جابجایی مراکز قدرت، اساس انسجام خود و اجتماع بود و گردش هایی را که مناطق ایرانی نشین را به هم مرتبط می کرد، مختل کرد. «خودهای ایرانی» با به چالش کشیدن پایههای جامعه پیشناسیونالیستی، به دنبال درک فرهنگ ایرانی فرامنطقهای قبلی خارج از سایه نابهنگام ناسیونالیسمها هستند.
For centuries, Persian was the language of power and learning across Central, South, and West Asia, and Persians received a particular basic education through which they understood and engaged with the world. Not everyone who lived in the land of Iran was Persian, and Persians lived in many other lands as well. Thus to be Persian was to be embedded in a set of connections with people we today consider members of different groups. Persianate selfhood encompassed a broader range of possibilities than contemporary nationalist claims to place and origin allow. We cannot grasp these older connections without historicizing our conceptions of difference and affiliation. Mana Kia sketches the contours of a larger Persianate world, historicizing place, origin, and selfhood through its tradition of proper form: adab. In this shared culture, proximities and similarities constituted a logic that distinguished between people while simultaneously accommodating plurality. Adab was the basis of cohesion for self and community over the turbulent eighteenth century, as populations dispersed and centers of power shifted, disrupting the circulations that linked Persianate regions. Challenging the bases of protonationalist community, Persianate Selves seeks to make sense of an earlier transregional Persianate culture outside the anachronistic shadow of nationalisms.
Dedication Contents Acknowledgments Notes on Dates and Transliteration Dramatis Personae Map Introduction. The Shadow of Nationalism PART I. PLACE 1. Landscapes 2. Remembering, Lamenting 3. Place-Making and Proximity PART II. ORIGIN 4. Lineages and Their Places 5. Kinship Without Ethnicity 6. Naming and Its Affiliations 7. Commemorating Persianate Collectives, Selves Coda. Memories and Multiplicity (Lost and Lingering) Notes Bibliography Index