Performing Place in French and Italian Queer Documentary Film: Space and Proust's Lieu Factice

این کتاب فضای مستند عجیب و غریب را از طریق اپتیک مدرنیستی «جایگاه حقیقت» (مکان مصنوعی) مارسل پروست بررسی می‌کند، چشم‌اندازی که موقعیتمکان را در پست‌مدرن مشکل‌ساز می‌کند. جهانی با حس پراکنده از واقعیت. از آغاز هزاره جدید به بعد، عمل مستندسازی دگرباش در فرانسه و ایتالیا، برای بازنویسی انسجام «مکان» از طریق طیف وسیعی از واقعیت‌های دگرباشان است. پیشنهاد پس کوئیر به عنوان راهی برای مقابله با پویایی فضایی این زمینه ها، تحلیل متون کلیدی در موقعیت های سوگوار، پذیرفته شده و متقاطع قرار می گیرند. عملکرد مکان به عنوان عامل از طریق فیلم تصوری، آرشیو رادیکال مستند، اجرای سیاست، عدم تعین عجیب و غریب و پدیدارشناسی ابژه، قاب و تحرک دگرباشان مورد توجه قرار می گیرد. مضامین اصلی خانواده، جنسیت، جابجایی/موقعیت، عدم مشاهده و بازنمایی سرمایه گذاری کورکورانه در یکپارچگی مکان را زیر سوال می برد.

This book explores the space of queer documentary through the modernist optic of Marcel Proust’s ‘lieu factice’ (artificial place), a perspective that problematizes the location of place in a post-postmodern world with a dispersed sense of the real. The practice of queer documentary in France and Italy, from the beginning of the new millennium onwards, is seen to re-write the coherence of ‘place’ through a range of emerging queer realities. Proposing the post-queer as a way of contending with the spatial dynamics of these contexts, analysis of key texts positions place as mourned, conceded and intersectional. The performance of place as agency is considered through the notional film, the radical archive of documentary, the enactment of politics, queer indeterminacy and a phenomenology of the object, the frame and queer mobility. The central themes of family, gender, dis/location, in/visibility and re/presentation question blind investment in the integrity of being emplaced.