دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Giuseppe Pontiggia
سری: Sentieri
ISBN (شابک) : 8804723564, 9788804723561
ناشر: Mondadori
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 187
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 294 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Per scrivere bene imparate a nuotare. Trentasette lezioni di scrittura به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برای نوشتن خوب، شنا کردن را یاد بگیرید. سی و هفت درس نوشتن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
\"من این را آموزش نمی دهم.\" جوزپه پونتیجا به کسانی که
از او میپرسیدند چگونه میتوان نویسنده شد، اینگونه پاسخ داد. در
واقع، داشتن استعداد، اراده، جاه طلبی کافی نیست. با این حال،
مانند شنا، با تسلط بر تکنیک، مشاهده مدل ها، تمرین سخت می توان
به نتایج خوبی دست یافت. برای نوشتن \"خوب\" (با سبک) ابتدا باید
خود را از یک سری پیش داوری ها رها کنید: اینکه نویسندگان متولد
می شوند، استعداد و الهام بیشتر از یک شاگردی شدید است، اینکه یک
متن ادبی (و به طور کلی یک متن موثر) متولد می شود. در حال حاضر
کامل به جای کامل شدنی.
پونتگیا زمانی که در سال 1985 اولین مدرسه نویسندگی را در ایتالیا
افتتاح کرد، به این موضوع متقاعد شد. مدرسه ای که اول از همه
خواندن را یاد گرفتی. به معنای قوی، از کلاسیکها شروع کنید، در
یک «بدن به بدن» با متنی که برای اصلاح قضاوت و کشف پتانسیل و
محدودیتهای منابع بیانی طراحی شده است. اما مهمتر از همه اینکه
به خود اجازه دهید تحت تأثیر کلمات قرار بگیرید، لایههای آنها
را کشف کنید، یاد بگیرید که از آنها مسئولانه استفاده کنید.
نوشتن، برای پونتیجیا، رونویسی کردن تجربیات، احساسات یا خاطرات
شخص نیست، بلکه رفتن به سمت غیرمنتظرهای است که شگفتزده میکند.
جدید که منحرف میکند: آماده بازگشت به عقب، و بازنویسی در صورت
لزوم، گفتن آنچه که از طریق زبان کشف میشود به بهترین شکل ممکن.
زیرا نوشتن سفری است که نمیتوان برنامهریزی کرد، بلکه نتیجه کار
صبورانهای است که از رابطهای ملموس با متن تشکیل شده است، در کل
شبیه به کاری است که صنعتگر در آزمایشگاهش کار میکند. کارگاهی که
پونتیجیا سال ها در طی جلسات هفتگی خود در تئاتر وردی در میلان
راه اندازی کرده و با مخاطبان ناهمگون (دانشجویان، متخصصان،
نویسندگان مشتاق) گفتگو می کند.
درس های او که در اواسط دهه 1990 در دو مجله منتشر شد (
«ویمبلدون» و «ست»)، اکنون در یک جلد جمعآوری شدهاند. سی و سه
گفتوگو که در آن نویسنده در قالب مصاحبه به جنبههای متعدد
نوشتار «بیانی» میپردازد، که چهار درس دیگر نیز به آن اضافه
میشود، «برای خودیها، اما نه تنها» که در آن تأمل در نوشتن به
خودی خود تبدیل میشود. نمونه ای عالی از نویسندگی غیرداستانی، پر
از کلمات قصار و جوک های پژمرده. جایی که مقایسه با آثار کلاسیک،
بار دیگر ما را با کتابخانه و کارگاه نویسنده آشنا میکند، آماده
درک رازهای آن.
«Quello non lo insegno.» Così rispondeva Giuseppe
Pontiggia a chi gli chiedeva come diventare scrittore. Non
basta infatti avere l'attitudine, la volontà, l'ambizione. Come
per il nuoto, si possono però ottenere buoni risultati
impadronendosi della tecnica, osservando i modelli, allenandosi
duramente. Per scrivere «bene» (con stile) bisogna prima
liberarsi da una serie di pregiudizi: che scrittori si nasca,
che il talento e l'ispirazione contino più di un severo
apprendistato, che un testo letterario (e in generale un testo
efficace) nasca già perfetto anziché perfettibile.
Di questo era convinto Pontiggia quando, nel 1985, inaugurava
la prima scuola di scrittura in Italia. Una scuola in cui si
imparava innanzitutto a leggere. Leggere in senso forte,
cominciando dai classici, in un «corpo a corpo» con il testo
pensato per affinare la capacità di giudizio e scoprire insieme
le potenzialità e i limiti delle proprie risorse espressive. Ma
soprattutto per lasciarsi emozionare dalle parole, per
esplorarne le stratificazioni, per imparare a usarle in modo
responsabile.
Scrivere, per Pontiggia, non è trascrivere le proprie
esperienze, sensazioni o memorie, ma andare incontro
all'inatteso che sorprende, al nuovo che disorienta: pronti a
tornare indietro, e a riscrivere se necessario, per dire nel
modo migliore quanto si va scoprendo attraverso il linguaggio.
Perché la scrittura è un viaggio che non si lascia pianificare,
ma anche il risultato di un lavoro paziente, fatto di un
rapporto concreto con il testo, in tutto simile a quello
dell'artigiano all'opera nel suo laboratorio. Un laboratorio
che Pontiggia ha allestito per anni durante i suoi incontri
settimanali al Teatro Verdi di Milano, dialogando con un
pubblico eterogeneo (studenti, professionisti, aspiranti
scrittori).
Le sue lezioni, pubblicate a metà degli anni Novanta su due
riviste («Wimbledon» e «Sette»), sono ora raccolte in un unico
volume. Trentatré conversazioni in cui l'autore, in forma di
intervista, affronta i molteplici aspetti della scrittura
«espressiva», a cui si aggiungono altre quattro lezioni, «per
addetti ai lavori ma non solo», in cui la riflessione sulla
scrittura diventa essa stessa un alto esempio di scrittura
saggistica, ricca di aforismi e battute fulminanti; dove il
confronto con i classici, ancora una volta, ci introduce nella
biblioteca e nell'officina dello scrittore, pronti a carpirne i
segreti.