Peacebuilding and Sustainable Human Development: The Pursuit of the Bangsamoro Right to Self-Determination

این کتاب درگیری طولانی مدت حق تعیین سرنوشت بین دولت فیلیپین و گروه Bangsamoro در میندانائو، فیلیپین را ارائه می دهد. در پنج دهه تلاش برای دستیابی به صلح، یک عنصر کلیدی جستجوی بانگساموروها برای نوعی توسعه است که با آرزوهای آنها برای آزادی و آینده آنها سازگار باشد. این کتاب مطالعه ای در مورد جوامع بنگسامورو و ساختارهای اجتماعی آنها از درگیری، صلح و توسعه ارائه می دهد. این به بررسی قابلیت حیات چارچوب توسعه انسانی پایدار برای کاربرد در واقعیت های چالش برانگیز آن می پردازد. سودمندی چارچوب توسعه انسانی پایدار نه تنها در استفاده از پارامترهای توسعه انسانی مانند شاخص توسعه انسانی نهفته است. این چارچوب همچنین رویکردی به سمت توسعه ارائه می‌کند که با چارچوب صلح پایدار هم افزایی می‌کند - یک امر ضروری برای میندانائو. . در مرکز این رویکرد، روش ارزیابی مشارکتی روستایی و یادگیری و اقدام مشارکتی برای برانگیختن پاسخ‌ها، برانگیختن بحث، مستندسازی ایده‌های کلامی و غیرکلامی و انجام پروژه‌های در مقیاس کوچک برای نشان دادن مشارکت جامعه است.

این کتاب با دو نکته اصلی به پایان می‌رسد: (الف) توسعه پایدار انسانی و ایجاد صلح، چارچوب‌های تقویت‌کننده متقابلاً با هدف دستیابی به اهداف توسعه انسانی یکسان هستند، و (ب) پیگیری حق خودسازی. عزم افزایش یافته است، زیرا هر دو چارچوب ترکیب شده اند تا زمینه ای را برای دستیابی به صلح در میندانائو فراهم کنند.

This book presents the protracted right to self-determination conflict between the Philippine state and the Bangsamoro group in Mindanao, Philippines. In the five decades of attempts to achieve peace, a key element is the Bangsamoros’ search for a kind of development that is compatible with their aspirations for freedom and their future. This book presents a study of the Bangsamoro communities and their social constructions of conflict, peace and development. It examines the viability of the sustainable human development framework for application in their challenging realities. The usefulness of the sustainable human development framework lies not only in its use of human development parameters like the Human Development Index. It also provides an approach towards development that synergizes with the sustainable peace framework – an imperative for Mindanao. At the centre of this approach is the Participatory Rural Appraisal and Participatory Learning and Action methodology for eliciting responses, stimulating discussion, documenting verbal and non-verbal ideas and carrying out small-scale projects to demonstrate community participation.

The book concludes with two main points: that (a) both sustainable human development and peacebuilding are mutually reinforcing frameworks aimed at achieving the same human development goals, and (b) the pursuit of the right to self-determination is enhanced, as both frameworks are combined to provide a context for the attainment of peace in Mindanao.