Peace and War: A Theory of International Relations

صلح و جنگ نوشته ریموند آرون یکی از بهترین کتاب هایی است که تا کنون در مورد روابط بین الملل نوشته شده است. نقطه شروع آرون وضعیت طبیعی است که بین ملت ها وجود دارد، شرایطی که اساساً با دولت مدنی که در جوامع سیاسی وجود دارد متفاوت است. آرون با در نظر گرفتن این واقعیت بی‌رحمانه درباره زندگی ملت‌ها و گستره وسیعی از تاریخ سیاسی و بسیاری از رشته‌ها، ابزارهای تحلیلی اساسی را توسعه می‌دهد تا ما را قادر سازد تا به وضوح در مورد خطرات و احتمالات روابط بین‌الملل فکر کنیم.

آرون در بخش اولش «نظریه» نشان می‌دهد که در حالی که می‌توان روابط بین‌الملل را ترسیم کرد و احتمالات را تشخیص داد، هیچ «علم» بسته و جهانی روابط بین‌الملل چیزی بیش از یک سراب نیست. در بخش دوم، «جامعه‌شناسی»، آرون راه‌های تأثیرگذاری نیروهای مختلف فرعی سیاسی بر سیاست خارجی را بررسی می‌کند. او تأکید می‌کند که هیچ جبرگرایی سخت‌گیرانه‌ای در کار نیست: سیاست - و در نتیجه نیاز به دولتمردی محتاطانه - در روابط بین‌الملل اجتناب‌ناپذیر است. در بخش سوم، «تاریخ»، آرون یک بررسی مجستورال از قرن بیستم ارائه می‌کند. او به تحولات کلیدی که بر سیاست خارجی و ظهور آنچه که او «تاریخ جهانی» می‌نامد، که مردم دوردست را برای اولین بار در تماس منظم قرار می‌دهد، تأثیر گذاشته است، نگاه می‌کند. در بخش آخر، «پراکسئولوژی»، آرون نظریه هنجاری روابط بین‌الملل را بیان می‌کند که هم دیدگاه تیره و تار ماکیاولیست‌ها را که معتقدند هر وسیله‌ای مشروع است و هم ساده لوحی ایده‌آلیست‌ها را که فکر می‌کنند می‌توان بر سیاست خارجی غلبه کرد، رد می‌کند.

این نسخه جدید صلح و جنگ شامل مقدمه ای آموزنده توسط دانیل جی ماهونی و برایان سی اندرسون است که افکار آرون را در زمینه جدید پس از جنگ سرد قرار می دهد و سهم او در مطالعه سیاست را ارزیابی می کند. و روابط بین الملل.

Peace and War by Raymond Aron is one of the greatest books ever written on international relations. Aron’s starting point is the state of nature that exists between nations, a condition that differs essentially from the civil state that holds within political communities. Ever keeping this brute fact about the life of nations in mind and ranging widely over political history and many disciplines, Aron develops the essential analytical tools to enable us to think clearly about the stakes and possibilities of international relations.

In his first section, “Theory,” Aron shows that, while international relations can be mapped, and probabilities discerned, no closed, global “science” of international relations is anything more than a mirage. In the second part, “Sociology,” Aron studies the many ways various subpolitical forces influence foreign policy. He emphasizes that no rigorous determinism is at work: politics—and thus the need for prudent statesmanship—are inescapable in international relations. In part three, “History,” Aron offers a magisterial survey of the twentieth century. He looks at key developments that have had an impact on foreign policy and the emergence of what he calls “universal history,” which brings far-flung peoples into regular contact for the first time. In a final section, “Praxeology,” Aron articulates a normative theory of international relations that rejects both the bleak vision of the Machiavellians, who hold that any means are legitimate, and the naiveté of the idealists, who think foreign policy can be overcome.

This new edition of Peace and War includes an informative introduction by Daniel J. Mahoney and Brian C. Anderson, situating Aron’s thought in a new post-Cold War context, and evaluating his contribution to the study of politics and international relations.