دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: شعر ویرایش: 1a. نویسندگان: Patativa do Assaré سری: ISBN (شابک) : 9788526017931 ناشر: Global Editora سال نشر: 2013 تعداد صفحات: 0 زبان: Portuguese فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 235 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب Patativa do Assaré: بهترین شعرها: 1. Patativa do Assaré، 1909-2002. 2. شعر برزیلی.
در صورت تبدیل فایل کتاب Patativa do Assaré : melhores poemas به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Patativa do Assaré: بهترین شعرها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پاتیوا دو آساره، شاعر و نوازنده ویولن، زمانی که هنوز زنده بود به اسطوره تبدیل شد. او وارث سنت تروبادورهای محبوب شمال شرقی، که ریشه های دورافتاده آنها می تواند به آدوس یونانی هم کشیده شود، لژیونی از تحسین کنندگان عالی را در سراسر برزیل ایجاد کرد. برخی، مانند کلودیو پورتلا، که پیشگفتار Melhores Poemas را می نویسد، دریغ نمی کنند: پاتیوا "همراه با کامیس، هومرو و دانته، یکی از بزرگترین شاعران محبوب جهان است". آنتونیو گونسالوس داسیلوا در سال 1909 در سرا د سانتانا، سئارا به دنیا آمد. در کودکی بینایی چشم راست خود را از دست داد. او خواننده پرشور شاعران برزیلی بود. او که مجذوب خوانش دسته جمعی جزوات کوردل و دوئل بین خوانندگان شده بود، در سن 16 سالگی شروع به نوشتن شعر کرد، زمانی که اولین گیتار خود را نیز خرید. او که یک خواننده بداهه بود، در 19 سالگی به بلم سفر کرد، جایی که یکی از هموطنان او را پاتیوا نامید. از آنجایی که این یک نام مستعار رایج بود، آنتونیو شروع به معرفی خود به عنوان Patativa do Assaré، شهری نزدیک به زادگاهش کرد. این شاعر به مدت 25 سال (از 1930 تا 1955) در سرا د سانتانا زندگی می کرد و در سوئید کار می کرد و بخش بزرگی از آثار خود را که منحصراً به صورت شفاهی فاش می شد سروده بود. اولین کتاب - Inspiração nordestina - در سال 1956 منتشر شد، اما بهترین انتشار کار او در آن زمان در رادیو بود. با یکی از آهنگ هایش که توسط لوئیس گونزاگا ضبط شد، پاتیوا تا زمان مرگش در سال 2002 در سراسر کشور شناخته شد و ادای احترام زیادی دریافت کرد. شاعری محبوب، پاتیوا به فرم شاعرانه، مراقبت از متر و قافیه، اما بدون از دست دادن خودانگیختگی که او را به سرزمین پیوند میداد، توجه داشت. او یک شاعر شمال شرقی، جانشین چگو آدرالدو بود، اما همانطور که خوزه راموس تین هورائو مشاهده میکند، یکی از «آن پدیدههای فرهنگ عامه برزیل» بود.
Poeta e violeiro cantador, Patativa do Assaré se tornou um mito ainda em vida. Herdeiro de uma tradição de trovadores populares nordestinos, cujas raízes remotas podem se estender até os aedos gregos, ele criou uma legião de admiradores exaltados por todo o Brasil. Alguns, como Cláudio Portella, que escreve o prefácio dos Melhores Poemas, não fazem por menos: Patativa "é, ao lado de Camões, Homero e Dante, um dos maiores poetas populares do mundo". Antonio Gonçalves da Silva nasceu em 1909, em Serra de Santana, Ceará. Ainda criança perdeu a visão do olho direito. Foi leitor apaixonado dos poetas brasileiros. Fascinado pelas leituras coletivas de folhetos de cordel e pelo duelo entre cantadores, começa a poetar aos 16 anos, quando compra também a sua primeira viola. Cantador de improviso, viaja a Belém, aos 19 anos, onde um conterrâneo lhe dá a alcunha de Patativa. Como este fosse um apelido comum, Antonio passa a se apresentar como Patativa do Assaré, cidade próxima ao seu local de nascimento. Durante 25 anos (de 1930 a 1955), o poeta vive na Serra de Santana, trabalhando em seu roçado e compondo uma grande parte de sua obra, divulgada exclusivamente por via oral. O primeiro livro – Inspiração nordestina – sai em 1956, mas a melhor divulgação de sua obra era então pelo rádio. Com uma de suas músicas gravada por Luís Gonzaga, Patativa torna-se conhecido em todo o país, recebendo inúmeras homenagens, até a sua morte, em 2002. Poeta popular, Patativa se preocupava com a forma poética, cuidava da métrica e da rima, mas sem perder a espontaneidade que o ligava à terra. Foi poeta do chão nordestino, sucessor do Cego Aderaldo, mas também, como observa José Ramos Tinhorão, um "desses fenômenos da cultura popular brasileira".