Pascalian Meditations

ویرایش:  
نویسندگان: Pierre Bourdieu. Richard Nice  
سری:  
ISBN (شابک) : 0804733325, 9780804733328 
ناشر: Stanford University Press 
سال نشر: 2000 
تعداد صفحات: 266 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 14 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 40,000

این کتاب ترکیبی از کار چهل ساله جامعه شناس برجسته فرانسوی، نقد عقل علمی را به سطح جدیدی می برد. این نمونه ای درخشان از توانایی منحصر به فرد بوردیو در پیوند دادن نظریه های جامعه شناختی، اطلاعات تاریخی و اندیشه فلسفی است.

مدیتیشن های پاسکالی پیش فرض های وضعیت "مکتب گرایی" را آشکار می کند. یک فراغت خاص رهایی از اضطرارهای جهان. فیلسوفان، که مایل به درگیر کردن این پیش فرض ها در عمل خود نیستند، آنها را در نظم گفتمان آورده اند، نه برای تحلیل آنها که برای مشروعیت بخشیدن به آنها. این وضعیت اولین خطای سیستماتیک، معرفتی، اخلاقی و زیبایی شناختی است که بوردیو مورد نقد روش شناختی قرار می دهد.

این نقد عقل علمی به نام پاسکال انجام می شود، زیرا او نیز به ویژگی های آن اشاره کرده است. وجود انسان که دیدگاه مکتبی آن را نادیده می گیرد: او به قدرت نمادین توجه داشت. او وسوسه تفکر بنیادگرایی را رد کرد. او (بدون ساده لوحی پوپولیستی) به «مردم عادی» رفت. و او مصمم بود به جای محکوم کردن یا تمسخر کردن، دلیل وجود رفتار به ظاهر غیرمنطقی را جستجو کند.

از طریق این نقد، بوردیو فلسفه ای منفی ترسیم می کند که برخی از آنها را زیر سوال می برد. اساسی‌ترین پیش‌فرض‌های ما، مانند «سوژه» آزاد و خودآگاه. این فلسفه، با بدهی فکری خود به دیگر فیلسوفان «بدعت‌گرا» مانند ویتگنشتاین، آستین، دیویی و پیرس، پرسش سنتی مفاهیم خشونت، قدرت، زمان، تاریخ، جهان‌شمول، و هدف و جهت را تجدید می‌کند. وجود.

A synthesis of forty years' work by France's leading sociologist, this book pushes the critique of scholarly reason to a new level. It is a brilliant example of Bourdieu's unique ability to link sociological theory, historical information, and philosophical thought.

Pascalian Meditations makes explicit the presuppositions of a state of "scholasticism," a certain leisure liberated from the urgencies of the world. Philosophers, unwilling to engage these presuppositions in their practice, have brought them into the order of discourse, not so much to analyze them as to legitimate them. This situation is the primary systematic, epistemological, ethical, and aesthetic error that Bourdieu subjects to methodological critique.

This critique of scholarly reason is carried out in the name of Pascal because he, too, pointed out the features of human existence that the scholastic outlook ignores: he was concerned with symbolic power; he refused the temptation of foundationalist thinking; he attended (without populist naïveté) to "ordinary people"; and he was determined to seek the raison d'être of seemingly illogical behavior rather than condemning or mocking it.

Through this critique, Bourdieu charts a negative philosophy that calls into question some of our most fundamental presuppositions, such as a "subject" who is free and self-aware. This philosophy, with its intellectual debt to such other "heretical" philosophers as Wittgenstein, Austin, Dewey, and Peirce, renews traditional questioning of the concepts of violence, power, time, history, the universal, and the purpose and direction of existence.