Party Politics in a New Democracy: The Irish Free State, 1922–37

این کتاب یک دیدگاه تاریخی به موقع و تازه در مورد سیاست ایرلند مستقل ارائه می دهد. سیاست‌های ایرلند بین‌جنگ به‌عنوان یک ناهنجاری کاریکاتور شده است، با تمایز بین فیانا فایل و فاین گیل، مفسران سیاسی و محققان را به‌طور یکسان گیج‌کننده می‌کند. معمول است که سیاست ایرلند به عنوان یک ناهنجاری ارائه شود که به طور نامطلوب با شکاف های منظم چپ/راست که در بریتانیا و بسیاری از اروپا مشهود است، مقایسه شود. مل فارل با ارائه یک ارزیابی مجدد تاریخی از سیاست دولت آزاد ایرلندی، که در زمینه وسیع‌تر اروپای بین‌جنگی تثبیت شده است، استدلال می‌کند که سیستم حزبی ایرلند در داشتن دو حزب مسلط که قادر به انطباق با شرایط در حال تغییر هستند منحصر به فرد نیست. ، و نشان می دهد که این یک نقطه قوت کلیدی دموکراسی ایرلندی بوده است. علاوه بر این، این کتاب با نشان دادن این که وقایع پس از جنگ داخلی باعث شد که شکاف فاین گائل/فیانا فایل در قرن بیستم غالب شود، کلیشه خسته‌شده «سیاست جنگ داخلی» را به چالش می‌کشد.

This book offers a timely, and fresh historical perspective on the politics of independent Ireland. Interwar Ireland’s politics have been caricatured as an anomaly, with the distinction between Fianna Fáil and Fine Gael bewildering political commentators and scholars alike. It is common for Ireland’s politics to be presented as an anomaly that compare unfavourably to the neat left/right cleavages evident in Britain and much of Europe.
By offering an historical re-appraisal of the Irish Free State’s politics, anchored in the wider context of inter-war Europe, Mel Farrell argues that the Irish party system is not unique in having two dominant parties capable of adapting to changing circumstances, and suggests that this has been a key strength of Irish democracy. Moreover, the book challenges the tired cliché of ‘Civil War Politics’ by demonstrating that events subsequent to Civil War led the Fine Gael/Fianna Fáil cleavage dominant in the twentieth-century.