Participation and the Quality of Environmental Decision Making

واضح است که جامعه ما باید به جامعه ای پایدار تبدیل شود. برای این منظور، ما باید هم الگوی تولید و هم الگوی مصرف خود را تغییر دهیم. برخی استدلال می کنند که این به معنای لغو فرآیندهای دموکراتیک و در نتیجه مشارکت شهروندان در سیاست های زیست محیطی است. دیگران برعکس این را استدلال می‌کنند: تنها راه برای جلوگیری از فاجعه زیست‌محیطی قریب‌الوقوع، مشارکت در مشورت و تفکر مشترک است. پس آیا مشارکت نیروی منفی است یا خیر؟

این جلد یکی از اولین تلاش های هماهنگ شده برای مطالعه رابطه بین اشکال دموکراتیک، مشارکتی تصمیم گیری و کیفیت تصمیمات زیست محیطی است. سوال اصلی این است که چگونه می توان رویه هنجاری مطلوب تصمیم گیری مشارکتی را با رویکردی موثر به مسائل زیست محیطی ترکیب کرد؟

با هدایت یک مقدمه نظری توسط ویراستاران، 15 فصل به موضوعاتی از مقیاس مشکلات زیست محیطی، دستور کار محلی 21، تصمیمات زیرساختی، برنامه ریزی استراتژیک تا سیاست های زیست محیطی در کشورهای در حال توسعه می پردازد. سه فصل به هر یک از این موضوعات گسترده اختصاص داده شده است. هر کدام یک استدلال نظری یا تجربی در مورد سؤال اصلی تحقیق ارائه می‌کنند و موضوعاتی مانند اندازه‌گیری کیفیت تصمیم‌گیری، تکنیک‌های مشارکت، و پیوند بین مشارکت و کیفیت تصمیم‌گیری، با تکیه بر تجربیات به‌دست‌آمده در اروپا، آمریکای شمالی و جنوبی را روشن می‌کنند. ، آسیا و آفریقا. مقدمه‌های بخش‌های جداگانه کتاب به طور جمعی توسط مشارکت‌کنندگان نوشته شده است، که طیفی از رشته‌های حرفه‌ای از جمله علوم سیاسی، سیاست‌گذاری عمومی و برنامه‌ریزی را نمایندگی می‌کنند.

It is clear that our society must become a more sustainable one. To that end, we must change both our production and our consumption patterns. Some argue that this implies the abolition of democratic processes, and thus of citizens' participation in environmental policy. Others argue the opposite: the only way to avoid impending environmental disaster is by engaging in common deliberation and contemplation. Is participation, then, a negative force or not?

This volume is one of the first coordinated attempts to study the relationship between democratic, participatory forms of decision making and the quality of environmental decisions. The central question is how can the normatively desirable practice of participatory decision making be combined with an effective approach to environmental issues?

Guided by a theoretical introduction by the editors, the 15 chapters deal with topics ranging from the scale of environmental problems, local agenda 21, infrastructural decisions, strategic planning, to environmental policy in developing countries. Three chapters are devoted to each of these broad themes. Each presents either a theoretical or an empirical argument about the central research question, shedding light on such issues as the measurement of decision quality, participation techniques, and the link between participation and decision quality, drawing on experience gained in Europe, North and South America, Asia, and Africa. The introductions to the individual parts of the book have been collectively written by the contributors, who represent a range of professional disciplines, including political science, public policy and planning.