Parasitic Diseases

در سرتاسر جهان، تعداد افرادی که از بیماری‌های انگلی رنج می‌برند و جان خود را از دست می‌دهند بسیار زیاد است، با بیش از 100 میلیون مورد و 1 میلیون مرگ سالانه تنها بر اثر مالاریا. علیرغم وسعت مشکل و اهمیت انگل‌هایی که باعث عفونت‌های فرصت‌طلب در میان افراد مبتلا به HIV/AIDS می‌شوند، دانشکده‌های پزشکی در ایالات متحده، کانادا و سایر کشورهای توسعه‌یافته به طور مداوم میزان زمان صرف شده برای بیماری‌های انگلی را در برنامه آموزشی کاهش می‌دهند. . در نتیجه اکثر دانشجویان پزشکی اطلاعات محدودی در مورد این بیماری ها دریافت می کنند و آمادگی کافی برای تشخیص یا درمان آنها را به عنوان پزشک ندارند. این مشکل آنقدر بزرگ است که در مدت زمان موجود برای انگل شناسی در برنامه درسی دانشکده پزشکی قابل حل نیست. دانشجویان حداکثر می توانند با ویژگی های بارز انگل های مهم پزشکی آشنا شوند. به همین ترتیب، جداسازی سنتی انگل شناسی از بقیه برنامه های درسی (منطبق با حذف آن از اکثر متون میکروبیولوژی) یکی دیگر از مشکلات حل نشده است. به نظر من، به همین دلیل است که اکثر پزشکان نمی توانند در مورد تشخیص افتراقی بیماری های انگلی به همان شیوه ای فکر کنند که به طور معمول احتمال بدخیمی، بیماری های قلبی عروقی، کلیوی و ریوی را در مقابل سایر بیماری های عفونی متعادل می کنند. برای حل این مشکلات، پارادایم های مرتبط از انگل شناسی باید در آموزش زیست شناسی سلولی، زیست شناسی مولکولی، ژنتیک و ایمنی شناسی استفاده شود.

Worldwide, the numbers of people suffering and dying from parasitic diseases are overwhelming, with more than 100 million cases and 1 million deaths each year from malaria alone. Despite the magnitude of the problem and the importance of the parasites that cause opportunistic infections among persons with HIV/AIDS, medical schools in the United States, Canada, and other developed countries consistently reduce the amount of time spent on parasitic diseases in the curricu­ lum. As a result most medical students receive limited information about these diseases, and are inadequately prepared to diagnose or treat them as physicians. This problem is too large to be resolved within the time available for parasitology in the medical school curriculum; at most, students can be acquainted with the salient features of the medically important parasites. Likewise, the traditional isolation of parasitology from the rest of the curriculum (consistent with its exclu­ sion from most microbiology texts) is another unresolved problem. In my opinion, this is why most physicians are unable to think about the differential diagnosis of parasitic diseases in the same way that they routinely balance the probabilities of malignancy, cardiovascular, renal, and pulmonary disease vs other infectious diseases. To resolve these problems, relevant paradigms from parasitology must be used in the teaching of cell biology, molecular biology, genetics, and immu­ nology.