Parasitic Disease in Clinical Practice

بیماری انگلی در عمل بالینی، ششمین تک نگاری است که در مجموعه‌های در حال حاضر تاسیس و شکوفا شده بلومزبری در علوم بالینی ظاهر می‌شود. این کتاب که توسط یک مرجع برجسته در این زمینه نوشته شده است، توضیحات جامع و مفصلی از عفونت های انگلی و پیامدهای بالینی آنها ارائه می دهد. چنین عفونت هایی دیگر محدود به مناطق گرمسیری جهان نیستند و در حال حاضر توزیع گسترده ای دارند. پیشرفت های سریعی در درک اپیدمیولوژی آنها و در تشخیص و درمان عفونت های خاص صورت می گیرد. ادبیات کنونی عمدتاً به انگل ها، ویژگی های آنها و جداسازی آنها می پردازد. یک بررسی بالینی به وضوح مورد نیاز است. این اکنون ارائه شده است، زیرا هدف نویسنده این است که "تلقین آگاهی، درک و قدردانی بیشتر از بیماری انگلی انسان در ذهن همه پزشکان". لندن، مارس 1990 جک تینکر مقدمه انسان خردمند همیشه در یک تعادل کاملاً متعادل با تنوع زیادی از عوامل عفونی وجود داشته است که تقریباً همه آنها قدمت زیادی دارند. بسیاری باید تأثیر عمیقی بر تکامل ژنوم انسان گذاشته باشند. در حالی که پزشک معمولی معمولاً از ویروس‌های بالقوه بیماری‌زا، باکتری‌ها (و ریکتزیا) و تا حدی قارچ‌ها آگاه است، دانش او در مورد عفونت‌های تک یاخته‌ای و کرمی اغلب ناقص و اغلب ابتدایی است.

Parasitic Disease in Clinical Practice is the sixth monograph to appear in the now established and flourishing Bloomsbury Series in Clinical Science. Written by a distinguished authority in the field, the book gives a comprehensive and detailed description of parasitic infections and their clinical consequences. Such infections are no longer confined to tropical parts of the world and now have a widespread distribution. Rapid advances are being made in understanding their epidemiology and in diagnosing and treating particular infections. Current literature is largely directed to the parasites, their characteristics and their isolation; a clinical review is clearly needed. This has now been provided, for the author's stated objective is to "inculcate a greater awareness, understanding and appreciation of human parastic disease in the minds of all clinicians". London, March 1990 Jack Tinker Preface Homo sapiens has always existed in a finely balanced equilibrium with a great diversity of infective agents, almost all of them of great antiquity. Many must have exerted a profound effect on the evolution of the human genome. While the average physician is usually aware of potentially pathogenic viruses, bacteria (and rickettsia), and to a lesser extent fungi, hislher knowledge of protozoan and helminthic infections is frequently imperfect and often rudimentary.