Paraoxonase (PON1) in Health and Disease: Basic and Clinical Aspects

خانواده ژن‌های پاراکسوناز یا PON در کروموزوم 7q2t-22 انسان به ترتیب PONt، PON3 و PON2 قرار دارند. PONt یکی از ژن‌های اولیه بود که به‌عنوان یک ژن مرتبط با محیط زیست شناسایی شد، زیرا در تعیین حساسیت یا مقاومت فرد در برابر قرار گرفتن در معرض حشره‌کش‌های ارگانوفسفره خاص (OP) مهم است. پاراکسوناز (PONt) یک استراز A است (به عنوان مثال، توسط ترکیبات OP مهار نمی شود) که در ابتدا به دلیل توانایی آن در هیدرولیز کاتالیستی پاراکسون، متابولیت سمی (شکل اکسون) پاراتیون حشره کش شناسایی شد. شواهد جمع آوری شده در چند سال گذشته نشان داده است که این آنزیم که در سطوح مختلف در کبد و سرم افراد مختلف وجود دارد، یک عامل تعیین کننده مهم در حساسیت به سمیت ترکیبات ارگانوفسفر خاص از جمله کلرپیریفوس اکسون و دیازوکسون است. آزمایش‌های اخیر نشان داده‌اند که راندمان کاتالیزوری PONt به همراه سطوح PONt است که در تعیین درجه مقاومت مهم هستند. با کمال تعجب، حتی اگر PONt کارایی کاتالیزوری بالاتری نسبت به PONtQ)92 برای هیدرولیز پاراکسون RJ92 دارد، اما محافظت قابل توجهی در داخل بدن در برابر قرار گرفتن در معرض پاراکسون ایجاد نمی کند. علاقه به این آنزیم همچنین از یافته‌هایی که نشان می‌دهد پلی‌مورفیسم‌های ژنتیکی را در اکثر جمعیت‌ها نشان می‌دهد، پدیدار شد، به طوری که تعداد قابل‌توجهی از افراد در یک جمعیت معین، ژن PONt را مهار می‌کنند که آنها را در معرض خطر قرار گرفتن در معرض OP خاص قرار می‌دهد.

The paraoxonase or PON family of genes resides on human chromosome 7q2t-22 in the order PONt, PON3 and PON2. PONt was one of the early genes identified as an environmentally relevant gene, in that it is important in determining an individual's sensitivity or resistance to exposure from specific organophosphorus (OP) insecticides. Paraoxonase (PONt) is an A­ esterase (i. e. , not inhibited by OP compounds) initially identified for its ability to catalytically hydrolyze paraoxon, the toxic metabolite (oxon form) of the insecticide parathion. Evidence accumulated in the past several years has established that this enzyme, which is present at variable levels in liver and serum of different individuals, is an important determinant of sensitivity to toxicity of specific organophosphorus compounds including chlorpyrifos oxon and diazoxon. Recent experiments have pointed out that it is the catalytic efficiency of PONt together with the levels of PONt that are important in determining the degree of resistance. Surprisingly, even though PONt has a higher catalytic efficiency than PONtQ)92 for paraoxon RJ92 hydrolysis, it does not provide significant in vivo protection against an exposure to paraoxon. Interest in this enzyme has also emerged from the finding that it displays genetic polymorphisms in most populations, with a significant number of the individuals in a given population canying a PONt gene that puts them at risk for a specific OP exposure.